Mangusta lisia
Mangusta lisia, mangustolisek afrykański (Cynictis penicillata) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łaszowatych. Wyróżniamy 12 podgatunków. Sierść jest żółtawa zimą i ruda w lecie. Koniec ogona oraz podbródek białawe.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© Reise-und Naturfoto - stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Gatunek ten żyje w południowej części Afryki. Preferuje tereny otwarte. Zajmuje nory.
Tryb życia i zachowanie
Tworzy kolonie, liczące nawet 20-50 osobników. To zwierzę o dziennej aktywności.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 27-31 cm, ogona 18-28 cm. Ciężar ciała wynosi około 440-800 g. Kończyny tylne mają po 4 palce. Posiada gruczoły przy odbycie, z których może wystrzelić cichnącą substancję.
Pożywienie
Podstawą diety mangusty lisiej są owady, rzadziej drobne kręgowce.
Rozmnażanie
Samica rodzi 2-4 młode.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
© medianauka.pl, 2019-12-27, GAT-3986
Pokrewne gatunki ssaków
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015