Mysz leśna
Mysz leśna (Apodemus flavicollis) to ssak z rodziny myszowatych. Ciało dorosłej myszy leśnej jest pokryte rudo-brunatnym futerkiem z wierzchu i boków, spód jest biały. Na piersi widoczna żółta plamka. Młode mają sierść szarą. Czasem wyrządza szkody w szkółkach leśnych.
Apodemus ponticus
niemiecka: Gelbhalsmaus
czeska: Myšice lesní, myšice žlutohrdlá
francuska: Mulot À Collier, Mulot À Collier
hiszpańska: Ratón Leonado, Ratón Leonado
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Długość ogona: 13 cm
Ciężar: od 20 g do 60 g
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Gryzonie (Rodentia)
Rodzina: Myszowate (Muridae)
Występowanie i środowisko
Lasy Europy, Azji. Występuje na terenie całej Polski.
Tryb życia i zachowanie
Świetnie wspina się po drzewach. Żeruje na powierzchni ziemi. Buduje gniazda, czasem wysoko nad ziemią pośród gałęzi drzew.
Morfologia i anatomia
Dorosły osobnik dorasta nawet do 13-25 cm długości ciała, z czego na ogon przypada 6-13 cm.
Pożywienie
Nasiona i owoce drzew oraz owady.
Rozmnażanie
Rozmnaża się w okresie poza zimą. Rocznie wyprowadza 2-4 mioty. Ciąża trwa 23-26 dni, po której samica rodzi 3-8 młodych.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Mysz leśna nie wydziela charakterystycznego "mysiego" zapachu.
To największa mysz występująca w Polsce.
Inna spotykana w literaturze nazwa tego gryzonia to mysz wielkooka.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-01-10, GAT-319