Niedźwiedziówka hebe

Niedźwiedziówka hebe (Arctia festiva) to motyl nocny z rodziny niedźwiedziówkowatych. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. Pierwsza para skrzydeł białożółtawo-czarna. Plamy układają się w przepaski. Druga para skrzydeł jest czerwona w ciemne plamy w jasnych otoczkach. Odwłok szeroki - czerwono-czarny. Czułki długie, pierzaste. Na przedpleczu czerwony pasek.

Występowanie i środowisko PL

Niedźwiedziówka hebe występuje w Europie i Azji. W Polsce spotykana niezwykle rzadko, zaledwie na kilku stanowiskach. Spotkać ją można na polanach śródleśnych, suchych, terenach ruderalnych, murawach kserotermicznych, na wrzosowiskach i miedzach.

Tryb życia i zachowanie

To motyl o nocnej aktywności. Gąsienica żeruje w dzień. Okres lotu trwa od połowy maja do połowy czerwca. Zimuje stadium gąsienicy. Ćma ta przylatuje do światła (głównie samce).

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 4,5-6 cm.

Pożywienie

Roślinami żywicielkami są: krwawnik, babka, wilczomlecz, macierzanka, jastrzębiec, mniszek.

Rozmnażanie

Samica w roku składa 2000 jak w pakietach po 200-300. Występuje jedno pokolenie w roku.

Ochrona i zagrożenia

To jeden z najrzadszych i najbardziej zagrożonych motyli w Polsce, umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Mimo to, gatunek nie jest objęty ochroną prawną.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				◂	▸							Okres lotu niedźwiedziówki hebe.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki owadów

Niedźwiedziówka nożówka, niedźwiedziówka kaja
Arctia caja

Niedźwiedziówka włodarka, włodarka chorągiewka
Arctia villica

Niedźwiedziówkowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.

Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Jarosław Buszko, Janusz Masłowski - Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
Jacek Twardowski, Kamila Twardowska - Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
red. Zbigniew Głowaciński, Janusz Nowacji - Polska czerwona księga zwierząt - Bekręgowce, ISBN 83-88934-60-0, Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie