Siamang

Siamang (Symphalangus syndactylus) to ssak z rodziny małp człekokształtnych. Ciało pokryte długim, czarnym włosiem. Brwi są rude. Siamang ma bardzo długie włosy na mosznie. Twarz nie jest owłosiona. Ma charakterystyczną grzywkę. Nos szeroki i płaski, duże otwory nosowe. Cechą charakterystyczną siamanga jest nie owłosiony worek krtaniowy, służący jako rezonator.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Dżungla i lasy górskie powyżej 1500 m n.p.m. na Malajach i Sumatrze.

Tryb życia i zachowanie

Owoce zrywa rekami i nogami. Żyje w grupach rodzinnych, które chroni swoje terytorium. Nie buduje gniazd. Nocuje na gałęziach.

Pożywienie

Odżywia się owocami, najczęściej fikusów. Zjada też ptasie jaja i owady.

Rozmnażanie

Jest monogamiczny. Ciąża trwa 200-212 dni. Samica rodzi najczęściej jedno młode. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 8-10 lat.

Ochrona i zagrożenia EN

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Gibbon białoręki, lar
Hylobates lar

Gibbon czapkowy
Hylobates pileatus

Gibon białopoliczkowy
Nomascus leucogenys

Gibonowate, gibony, gibbony
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015