Spis treści:

Gibbonowate

Gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) to rodzina małp człekokształtnych, która liczy dziś 17 gatunków w 4 rodzajach.

Wygląd

Gibony nie posiadają ogona. Kończyny przednie są dłuższe w porównaniu do tylnych. Dłonie i ramiona są bardzo ruchliwe.

Gatunki

To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Gibbon białoręki

Hylobates lar

Gibbon białoręki, zwany larem, to najmniejszy przedstawiciel małp człekokształtnych. Nie posiada ogona. Ma bardzo długie kończyny, szczególnie długie są przedramiona i ręka.

Gibbon borneański

Hylobates muelleri

Gibbon borneański (Hylobates muelleri) to gatunek ssaka naczelnego z rodziny gibbonowatych. Futro gęste, wełniste, ciemne wokół części twarzowej, na stronie brzusznej, szaro-płowe z wierzchu.

Gibbon czapkowy

Hylobates pileatus

Gibbon czapkowy (Hylobates pileatus) to ssak naczelny z rodziny gibonowatych. Ubarwienie białawe, żółtawe, a także czarne, szczególnie na wierzchu głowy, tworząc czapkę.

Gibbon srebrzysty

Hylobates moloch

Gibbon srebrzysty (Hylobates moloch) to gatunek ssaka z rodziny gibbonowatych. Futro gęste, jedwabiste, szare, płowe z ciemniejszym wierzchem głowy, jaśniejszą obwódką wokół ciemnej części twarzowej. Wokół części twarzowej bokobrody.

Gibboniec żółtolicy

Nomascus gabriellae

Gibboniec żółtolicy (Nomascus gabriellae) to gatunek ssaka z rodziny gibbonowatych. Samiec ma czarne futro z żółtymi licami, samice mają futro żółte z czarną czapeczką na głowie.

Giboniec białolicy

Nomascus leucogenys

Gibon białopoliczkowy (Nomascus leucogenys) to gatunek małpy należącej do rodziny gibonów krytycznie zagrożony wymarciem. Prowadzi nadrzewny tryb życia. Porusza się brachiacją.

Siamang wielki

Symphalangus syndactylus

Siamang to największy przedstawiciel gibbonów. Ciało pokryte długim, czarnym włosiem.Owoce zrywa rekami i nogami. Żyje w grupach rodzinnych.

Zdjęcia - galeria

Galeria ta zawiera zdjęcia gatunków opisywanych w tym artykule. Więcej zdjęć można zwykle znaleźć w artykułach, opisujących poszczególne rodzaje i gatunki.

Inne gatunki

hulok zachodni (Hoolock hoolock)
hulok wschodni (Hoolock leuconedys)
gibbon czarnoręki (Hylobates agilis)
gibbon białobrody (Hylobates albibarbis)
gibbon karłowaty (Hylobates klossii)
gibboniec górski (Nomascus annamensis)
gibboniec czubaty (Nomascus concolor)
gibboniec hainański (Nomascus hainanus)
gibboniec reliktowy (Nomascus nasutus)
gibboniec żałobny (Nomascus siki)

Tryb życia i zachowanie

Poruszają się po ziemi na dwóch kończynach, podpierając się rękami, po drzewach za pomocą brachiacji. Stan psychiczny wyrażają za pomocą mimiki twarzy.

Żyją w grupach rodzinnych i wyróżniają się złożonością zachowań socjalnych.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 8-9 miesięcy. Samice rodzą zazwyczaj jedno młode, rzadko więcej. Młode jest bezradne i przez długi czas wymaga ścisłej opieki matki.

Pożywienie

Gibbonowate są wszystkożerne.

Ochrona i zagrożenia

Większość gatunków jest zagrożona wyginięciem.

Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)

Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Praca zbiorowa - Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997
Praca zbiorowa - Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?