Świerk serbski

Świerk serbski (Picea omorika) to szybko rosnące drzewo iglaste o kolumnowym pokroju o łukowato wygiętych gałęziach ku górze. Drzewo to występuje w około 30 odmianach (w Polsce uprawia się około 15). Oto wybrane z nich:

'Aurea' - odmiana szybko rosnąca o stożkowatym pokroju, wysoka, u młodych osobników igły są żółtawe.
'Pendula Bruns' ('Bruns') - odmiana o dość przypadkowym wzroście pędu głównego, a pędy boczne są silnie przylegające do niego, przez co roślina naturalnie tworzy żywą, abstrakcyjną rzeźbę.
'Karel' - odmiana karłowa, krzewiasta o kulistym pokroju.
'Nana' - odmiana karłowa, o pokroju szerokostożkowym, o dwubarwnych igłach (nasza galeria).
'Pendula' - odmiana drzewiasta o wąskim pokroju (tylko 1,5 m szerokości), dorasta do 10 m.
'Pimoko' - odmiana krzewiasta o kulistym pokroju (tylko 50 cm wysokości).

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody

Pochodzenie tego drzewa określa się z gór Bośni i Hercegowiny. To endemit. Drzewo to nie ma specjalnych wymagań glebowych. Dobrze znosi suszę, zanieczyszczenie powietrza i mróz.

Przyrost roczny to nawet 30 cm. Jest światłolubny.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 25 m.

Igły są spłaszczone, krótkie (do 2 cm), ciemnozielone, niekłujące, ułożone promieniście na pędzie, czasem nastroszone. Od spodu widoczne dwa białe paski.

Szyszki są jajowatego kształtu, granatowofioletowe, później purpurowo-brązowe. Mają do 5 cm długości i rosną głównie na wierzchołku drzewa.

Ochrona i zagrożenia EN

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.