Żarnowiec miotlasty
© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Żarnowiec miotlasty (Sarothamnus scoparius (L.) Link) to krzew z rodziny bobowatych o miotlastym pokroju.
Występowanie i środowisko PL
Krzew ten występuje w środkowo-zachodniej części Europy. Został wprowadzony do Ameryki Północnej, w USA stał się gatunkiem inwazyjnym. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na nasłonecznionych polanach, skrajach lasów w borach iglastych i mieszanych, na wrzosowiskach. Lubi gleby suche i piaszczyste.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od maja do czerwca. To krzew światłolubny.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość nawet 150 cm.
Pęd jest sztywny, cienki, pięciokanciasty.
Liście są skrętoległe, siedzące w górnej części pędu, w dolnej części są trójlistkowe, ogonkowe.
Kwiaty motylkowe, o długości do 2 cm, żółte. Szyjka słupka jest bardzo długa i jest skręcona, tworząc pętelkę.
Owoc to owłosiony, spłaszczony, brunatny strąk o długości nawet 5 cm.
Nasiona są żółtobrunatne, płaskie.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek nie wymaga ochrony.
Ciekawostki
Niegdyś z żarnowca miotlastego pozyskiwano włókno na maty, worki, kosze, opatrunki. Inna nazwa to miotłowiec.
Zbiory i zastosowanie
Ziele tej rośliny działa moczopędnie oraz rozwalniająco. Leczy się nim choroby układu moczowego, gościec oraz wątrobę.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: krzew.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Środowsko: leśne.
- Użytek: zioła, roślina lecznicza.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: nanofanerofit.
- Kategoria przybysza: kenofit, roślina uprawiana.
- Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=46.
- Jadalność: Gatunek trujący.
- Liście: skrętoległe
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | Kwitnie żarnowiec miotlasty. |
Pokrewne gatunki roślin
- bób (Vicia faba)
- szarańczyn strąkowy, karob (Ceratonia siliqua)
- albicja jedwabista, albicja biało-różowa (Albizia julibrissin)
- groszek pachnący (Lathyrus odoratus)
- mimoza wstydliwa, czułek wstydliwy (Mimosa pudica)
- groch zwyczajny, groch siewny (Pisum sativum)
- koniczyna biała, koniczyna rozesłana (Trifolium repens)
- koniczyna łąkowa, koniczyna czerwona (Trifolium pratense)
- koniczyna krwistoczerwona, Inkarnatka (Trifolium incarnatum)
- łubin żółty (Lupinus luteus)
- fasola wielokwiatowa (Phaseolus coccineus)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
© medianauka.pl, 2017-05-20, GAT-4399