Żółw słoniowy

Żółw słoniowy (Chelonoidis nigra, syn. Geochelone elephantopus) to żółw lądowy z grupy skrytoszyjnych, jeden z największych i najrzadszych żyjących dzisiaj żółwi. Samce są większe od samic. Karapaks (pancerz) nie ma tarczki karkowej. Głowa żółwia słoniowego jest mała, szyja pokryta miękką skórą. Odnóża są długie, duże i słupowate, pokryte tarczkami, zaopatrzone w pazury. Ubarwienie jest jednolite - brunatne lub czarne.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Żyje tylko na wyspach Galapagos.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi ściśle lądowy tryb życia. Lubi tereny o wilgotnym podłożu.

Pożywienie

Zjada liście roślin zielonych i krzewów, jagody, porosty, także kaktusy.

Rozmnażanie

Samice wykopują jamy w ziemi i składają do nich po kilkadziesiąt jaj o średnicy 5 cm. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 40 lat.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Dzisiaj żółwie te są narażone na wyginięcie. Żyje ich niewiele. Giną w wyniku kłusownictwa oraz zdziczałych zwierząt domowych.

Status zagrożenia wyginięciem poszczególnych podgatunków został określony obok w tabeli. Poszczególne opisy oznaczeń z Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych znajdziesz klikając na ikonę VU przy nagłówku niniejszego akapitu.

Ciekawostki

Gdy na terenie jest sucho żółwie słoniowe jedzą kaktusy. Gdy znajduje zbiornik z wodą pije bardzo chciwie. Może żyć bez jedzenia i picia miesiącami.

Wyspy Galapagos noszą nazwę wysp żółwich. Gdy Hiszpanie przybyli w XVII wieku na te wyspy zastali ogromną liczbę żółwi słoniowych, a całe obszary pokryte były pancerzami wymarłych śmiercią naturalną żółwi.

Żółw ten może żyć nawet 300 lat!