Żółw szylkretowy, bissa

Żółw szylkretowy, bissa (Eretmochelys imbricata) to żółw morski z podrzędu żółwi skrytoszyjnych. Cechą charakterystyczną jest między innymi haczykowato zakończona i dłuższa od dolnej szczęka górna. Pancerz jest piłkowany. Głowa i kończyny są nakrapiane ciemnymi plamami. Kończyny są wiosłowate, przednie są dłuższe od tylnych. Kolor karapaksu jest brązowawy z jasnymi plamkami, plastron jest żółty.

Na głowie znajdują się dwie pary tarczek przedczołowych. Tarcze karapaksu są symetrycznie ułożone, zachodzą na siebie i jest ich 13.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Żółw szylkretowy, bissa (Eretmochelys imbricata)

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Gatunek ten zamieszkuje ciepłe wody Oceanu Spokojnego, Indyjskiego i Atlantyku. Można go spotkać w Morzu Śródziemnym. Ten gatunek żółwia żyje wyłącznie w wodzie, w płytkich morzach o piaszczystym dnie, poza krótkim okresem składania jaj przez samice na lądzie.

Tryb życia i zachowanie

Brak danych.

Pożywienie

Pokarm stanowią małe ryby, mięczaki, skorupiaki, jamochłony.

Rozmnażanie

Samice składają jaja na lądzie. Jedna samica składa 150-200 jaj o średnicy do 4 cm do wykopanego przez siebie dołka na plaży piaskowej. Młode tuż po wykluciu się udają się prosto do morza. Cykl rozrodczy trwa 3 lata.

Ochrona i zagrożenia CR

Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Powodem wymierania jest przede wszystkim połów ze względu na szylkret.

Ciekawostki

Tarcze grzbietowe zbudowane z szylkretu - substancji rogowej, są cennym surowcem do wyrobu ozdób. Tarcze te są elastyczne, łatwe w obróbce termicznej. Szylkret pozyskuje się z martwych żółwi, ale niestety także z żywych, które poddaje się gorącej obróbce. Te żółwie, które przeżyją taki zabieg, wracają do morza. Jeden żółw dostarcza kilka kilogramów szylkretu.

Mięso tych żółwi morskich nie jest jadalne.