Charyna zwyczajna, charyna północna
Charyna zwyczajna, charyna północna (Charina bottae) to wąż z rodziny dusicieli o jednolitym, oliwkowym ubarwieniu ciała. Koniec ogona jest tak gruby jak głowa i bardzo do niej podobny. Oczy niewielkie. W ogóle gad ten przypomina nieco gumowy wąż.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© randimal - stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Gatunek ten występuje w zachodniej części Ameryki Północnej. Poluje na terenach piaszczystych, w lasach, na nizinach i w górach.
Tryb życia i zachowanie
W przypadku zagrożenia, wąż chowa głowę w splocie ciała i wystawia ogon, który imituje głowę. To najdalej na północ wysunięty geograficznie przedstawiciel rodziny dusicieli. To wąż o nocnej aktywności.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 30-65 cm.
Pożywienie
Poluje na małe kręgowce.
Rozmnażanie
Samica raz w roku wydaje na świat kilkanaście młodych.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To jeden z najmniejszych dusicieli.
© medianauka.pl, 2020-08-10, GAT-1905
Pokrewne gatunki gadów
Liasis olivaceus
Apodora papuana
Aspidites ramsayi
Morelia carinata
Antaresia maculosa
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- - Atlas gadów - Przewodnik obserwatora, ISBN 978-83-8091-586-2, Ringer Axel Springer Polska sp. z o.o. 2018
- Chris Mattison - Gady i płazy - fakty o zwierzętach świata, 978-83-7073-584-5, Multico
- Włodzimierz Juszczyk - Mały słownik zoologiczny - Gady i Płazy, Wiedza Powszechna 1978