Antylopik zwyczajny
Antylopik zwyczajny (Raphicerus campestris) to gatunek ssaka z rodziny wołowatych. Wierzch płowy, szarobrązowy, spód biały. Proste, ostre, czarne rogi, o długości do 13 cm występują jedynie u samców. Charakterystyczne są duże uszy. Dawna nazwa tego gatunku to stenbok.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© Martin – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Ssak ten żyje na terenach otwartych w południowej części Afryki oraz w w Kenii i Tanzanii.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi samotniczy tryb życia.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 70-90 cm, ogona dodatkowo 5-10 cm, wysokość w kłębie 45-60 cm, a ciężar ciała 8-14 kg.
Rozmnażanie
Po ciąży trwającej 210 dni samica rodzi 1-2 młode.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Raphicerus c. campestris, Thunberg, 1811
- Raphicerus c. neumanni, Matschie, 1894
- Raphicerus c. capricornis, Thomas & Schwann, 1906
- Raphicerus c. kelleni, Jentink, 1900
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Antilope campestris Thunberg, 1811
Pokrewne gatunki ssaków
Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2022-09-14, GAT-624300