Antylopik zwyczajny

Antylopik zwyczajny (Raphicerus campestris) to gatunek ssaka z rodziny wołowatych. Wierzch płowy, szarobrązowy, spód biały. Proste, ostre, czarne rogi, o długości do 13 cm występują jedynie u samców. Charakterystyczne są duże uszy. Dawna nazwa tego gatunku to stenbok.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Antylopik zwyczajny (Raphicerus campestris)

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Ssak ten żyje na terenach otwartych w południowej części Afryki oraz w w Kenii i Tanzanii.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi samotniczy tryb życia.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 70-90 cm, ogona dodatkowo 5-10 cm, wysokość w kłębie 45-60 cm, a ciężar ciała 8-14 kg.

Rozmnażanie

Po ciąży trwającej 210 dni samica rodzi 1-2 młode.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Raphicerus c. campestris, Thunberg, 1811
Raphicerus c. neumanni, Matschie, 1894
Raphicerus c. capricornis, Thomas & Schwann, 1906
Raphicerus c. kelleni, Jentink, 1900

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Antilope campestris Thunberg, 1811

Pokrewne gatunki ssaków

Antylopik przylądkowy
Raphicerus melanotis

Wołowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015