Ciemiężyca zielona, ciemierzyca zielona

Ciemiężyca zielona, ciemierzyca zielona (Veratrum lobelianum Bernh.) to bylina z rodziny liliowców. Niektóre źródła podają, że ciemiężyca zielona jest podgatunkiem ciemiężycy białej (C. album). Niegdyś zaliczano ten gatunek do rodziny liliowatych.

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © medianauka.pl

Nazwa systematyczna

Ciemiężyca zielona, ciemierzyca zielona
Veratrum lobelianum Bernh.

Nazwy obce

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Wysokość: 150 cm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Rośliny (Plantae)
Klad: Naczyniowe
Klad: Nasienne
Klasa: Okrytonasienne, okrytozalążkowe
Rząd: Liliowce (Liliales)
Rodzina: Melantkowate (Melanthiaceae)

Występowanie i środowisko

Rośnie w lasach łęgowych i grądach Europy i Azji oraz Ameryce Północnej. W górach spotykana po piętro hal i kosówki. Tworzy zarośla kosówki. Preferuje miejsca wilgotne, zwykle w pobliżu potoków, na bagnach. W Polsce występuje dość pospolicie na południu kraju w Sudetach i Karpatach. Rośnie na stanowiskach nasłonecznionych oraz w półcieniu.

Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 50-150 cm.

Łodyga jest gruba, sztywna, gęsto ulistniona.

Liście są siedzące, duże, eliptyczne, zaostrzone, pomarszczone wzdłużnie, z podłużnym unerwieniem, owłosione od spodu, ulistnienie skrętoległe.

Kwiaty są liczne, zielono-żółte, skupione w wiechowate kwiatostany na szczycie łodygi

Owoc to podłużna torebka z licznymi nasionami.

Nasiona mają drobne skrzydełka.

Rozmnażanie

Brak danych.

Ochrona i zagrożenia

Podlega ochronie ścisłej, ale nie jest gatunkiem zagrożonym wymarciem.

Ciekawostki