Delfin zwyczajny, delfin pospolity
Delfin zwyczajny, delfin pospolity, delfin krótkopyski (Delphinus delphis) to najczęściej występujący w przyrodzie delfin. Przednia część pyska jest wyciągnięta w dziób. Na grzbiecie charakterystyczna płetwa w kształcie trójkąta z wierzchołkiem skierowanym ku tyłowi ciała. 40-50 stożkowatych zębów układają się w jeden szereg. Cechą charakterystyczną delfina zwyczajnego jest czarny lub brunatny grzbiet, spód biały, po bokach szare i nieregularne pręgi. Od oka do dzioba biegnie czarna pręga. Często występuje w oceanariach.
Występowanie i środowisko
Zamieszkuje wszystkie oceany świata. Jest dość liczny w Morzu Śródziemnym i Czarnym. To rzadki gatunek delfina w naszym morzu. W Bałtyku obserwowano ten gatunek tylko kilka razy. Czasem pojedyncze osobniki wpływają do rzek.
Tryb życia i zachowanie
Żyje w małych stadach w rejonach chłodniejszych i liczących nawet kilka tysięcy w wodach tropikalnych. Chętnie towarzyszy statkom. Delfin ten dożywa średnio 25 lat (maksymalnie 35 lat).
Morfologia i anatomia
Waga delfina zwyczajnego wynosi do 75 kg przy długości ciała dochodzącej do 2 metrów.
Pożywienie
Ryby, głowonogi. Uwielbia sardele i ryby latające.
Rozmnażanie
Ruja przypada na sierpień i wrzesień. Ciąża trwa 9-10 miesięcy. Samica rodzi zwykle 1, czasem 2 młode w okresie od maja do lipca. Młode mają długość 50-60 cm. Stają się dojrzałe płciowo w 3 roku życia.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Podgatunek D. delphis ponticus jest narażony na wyginięcie. Delfin ten często ginie przy połowach tuńczyków przez ludzi.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2012-12-28, GAT-205
