Dławigad indyjski
Dławigad indyjski (Mycteria leucocephala) to gatunek ptaka z rodziny bocianowatych. Ma w przeważającej części białe upierzenie z różowymi elementami na ogonie. Skóra na głowie i podgardlu różowa. Różowawy nalot znajduje się także na długich nogach. Część piór na skrzydłach ma czarny kolor. Dziób silny, długi, żółty, zagięty w dół.
Występowanie i środowisko
Zamieszkuje obszary Azji w południowej części, głównie Indie, Nepal, Pakistan, Tajlandię, Birmę, Kambodżę. Często miejsca gniazdowania znajdują się w pobliżu terenów zajmowanych przez ludzi.
Tryb życia i zachowanie
To ptak częściowo wędrowny i osiadły. Zakłada bardzo duże kolonie. W kolonii lęgowej może się znaleźć nawet kilka tysięcy ptaków. Jest aktywny wyłącznie w dzień.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi do 102 cm, a rozpiętość skrzydeł tego bociana wynosi do 160 cm.
Pożywienie
Dziobem penetruje płycizny w poszukiwaniu ryb, żab, gadów, owadów i skorupiaków.
Rozmnażanie
Dławigad zakłada swoje gniazda wysoko na drzewach nierzadko w towarzystwie innych ptaków wodnych. W złożeniu 2-5 jaj.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2016-10-21, GAT-2141
