Drapacz lekarski

Drapacz lekarski (Cnicus benedictus) to gatunek rośliny jednorocznej z rodziny astrowatych, rzadko uprawiany w ogrodach, dziczejący, to także roślina lecznicza.

© emer - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Drapacz lekarski występuje na obszarze śródziemnomorskim oraz w Azji. W Polsce bywa uprawiany. Nie ma dużych wymagań glebowych. Roślina światłolubna.

Kwitnie w okresie od końca maja do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-50 cm.

Łodyga jest mocno rozgałęziona.

Liście odziomkowe są ogonkowe, lancetowate, pierzastodzielne. Liście łodygowe są dużo mniejsze, obejmujące swoją nasadą łodygę, brzegiem kolczasto ząbkowane.

Kwiaty są koloru żółtego, umieszczone w dużych, ciernistych koszyczkach, tylko rurkowe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Inne nazwy to drapacz benedyktyński, oset lekarski.

Zbiory i zastosowanie

Surowcem zielarskim jest ziele, które wchodzi w skład wielu ziołowych mieszanek, między innymi o działaniu żółciopędnym. Stosowany w większych dawkach może powodować niestrawność.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2018-11-04, GAT-13804