Drapacz lekarski
Drapacz lekarski (Cnicus benedictus) to gatunek rośliny jednorocznej z rodziny astrowatych, rzadko uprawiany w ogrodach, dziczejący, to także roślina lecznicza.
Występowanie i środowisko
Drapacz lekarski występuje na obszarze śródziemnomorskim oraz w Azji. W Polsce bywa uprawiany. Nie ma dużych wymagań glebowych. Roślina światłolubna.
Kwitnie w okresie od końca maja do sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30-50 cm.
Łodyga jest mocno rozgałęziona.
Liście odziomkowe są ogonkowe, lancetowate, pierzastodzielne. Liście łodygowe są dużo mniejsze, obejmujące swoją nasadą łodygę, brzegiem kolczasto ząbkowane.
Kwiaty są koloru żółtego, umieszczone w dużych, ciernistych koszyczkach, tylko rurkowe.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Inne nazwy to drapacz benedyktyński, oset lekarski.
Zbiory i zastosowanie
Surowcem zielarskim jest ziele, które wchodzi w skład wielu ziołowych mieszanek, między innymi o działaniu żółciopędnym. Stosowany w większych dawkach może powodować niestrawność.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-11-04, GAT-13804
