Dromader, wielbłąd jednogarbny
(Camelus dromedarius)

Dromader, wielbłąd jednogarbny (Camelus dromedarius) to zwierzę domowe z rodziny wielbłądowatych, podobne do wielbłąda dwugarbnego. Ma jednak w odróżnieniu od niego lżejszą budowę ciała, dłuższe nogi, jeden garb, krótsze owłosienie i większy wzrost. Włosie ma kolor piaskowy. Jest zwierzęciem jucznym, wierzchowym, jest źródłem mleka, mięsa, wełny i skóry.

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © medianauka.pl

Nazwa gatunku

Dromader, wielbłąd jednogarbny (Camelus dromedarius)

Nazwy obce

angielska: Dromedary, Arabian camel, Indian camel
niemiecka: Dromedar, Einhöckriges, Arabisches Kamel
czeska: Velbloud jednohrbý, dromedár, dromedář
francuska: Dromadaire, chameau d'Arabie
hiszpańska: Dromedario, camello arábigo

Pierwsze opisanie gatunku

Linnaeus, 1758

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - tak;
Antarktyda - nie;
Dromader, wielbłąd jednogarbny - mapa występowania na świecie

Dromader, wielbłąd jednogarbny - mapa występowania na świecie

Wielkość

Długość: 350 cm
Ciężar: do 650 kg

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Parzystokopytne (Artiodactyla)
Rodzina: Wielbłądowate (Camelidae)

Występowanie i środowisko

Pierwotnie Półwysep Arabski. Obecnie cała północna część Afryki i zachodnia część Azji. Jest bardzo dobrze przystosowany do życia w suchym środowisku. Unika wilgotnych terenów, na których choruje i szybko ginie.

Tryb życia i zachowanie

Znosi dobrze upały i niskie temperatury.

Morfologia i anatomia

Ciało pokrywa gęsta, wełnista sierść koloru piasku. Na piersiach, kolanach, łokciach, napiąstkach, piętach widać zgrubienia skóry, które chronią zwierzę przed działaniem piasku.

Garb wypełniony jest tłuszczem, jest to zapas, który w przypadku głodu jest przez organizm wykorzystywany. W procesie utleniania tłuszczu powstaje woda, co umożliwia zwierzęciu przetrwanie podczas suszy.

Organizm może regulować ciepłotę ciała w zakresie 33-40,5 °C.

Nozdrza mają budowę, która zabezpiecza zwierzę podczas burz piaskowych przed wdzieraniem się piasku do organizmu.

Palce stopy są zakończone kopytkami. Dwa palce od spodu złączone są w grubą podeszwę, co umożliwia dromaderowi poruszanie się po piasku bez przeszkód. Problemem jest zaś twarde podłoże.

Pożywienie

Wszelka roślinność pustynna, nawet kolczasta i sucha.

Rozmnażanie

Okres godowy trwa od stycznia do marca. Ciąża trwa 380 dni. Samica rodzi jedno młode. Młode ma wysokość około jednego metra. Samica karmi je 13 miesięcy.