Gajowiec żółty
Gajowiec żółty (Lamiastrum galeobdolon) to lecznicza roślina wieloletnia z rodziny wargowych z płożącymi się rozłogami nadziemnymi. To gatunek wskaźnikowy starych lasów.
Wybrane odmiany:
- 'Florentinum' - odmiana zaprezentowana w naszej galerii.
- 'Herman's Pride' - odmiana o wąskich, srebrzystych liściach z zielonym unerwieniem.
- 'Silberteppich' - odmiana o zielonych i szerokich liściach.
Występowanie i środowisko
Gajowiec żółty występuje w Europie po Kaukaz oraz w Ameryce Północnej , gdzie został introdukowany i stał się gatunkiem inwazyjnym. Rośnie w lasach liściastych i zaroślach. Preferuje półcień i umiarkowany cień.
Kwitnie w okresie od kwietnia do czerwca.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 15-60 cm.
Łodyga jest wzniesiona lub pełzająca, czworokątna.
Liście są zmiennego kształtu, od jajowatego do lancetowatego, mają długość 3-12 cm, ciemnozielone, na ogół z srebrnymi plamami, brzegiem piłkowano-karbowane. Ulistnienie naprzeciwległe.
Kwiaty są żółte, dzwonkowate, siedzące, zebrane w nibyokółki po 6-10 sztuk w pachwinach liści. Korona dwuwargowa o długości 15-25 mm. Warga dolna ma boczne łatki z brązowymi łatkami. Warga górna ma hełmiasty kształt i jest pokryta włoskami.
Owoc to rozłupka.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-10-05, GAT-13370
