Gajowiec żółty

Gajowiec żółty (Lamiastrum galeobdolon) to lecznicza roślina wieloletnia z rodziny wargowych z płożącymi się rozłogami nadziemnymi. To gatunek wskaźnikowy starych lasów.

Wybrane odmiany:

• 'Florentinum' - odmiana zaprezentowana w naszej galerii.
• 'Herman's Pride' - odmiana o wąskich, srebrzystych liściach z zielonym unerwieniem.
• 'Silberteppich' - odmiana o zielonych i szerokich liściach.

© kazakovmaksim - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Gajowiec żółty występuje w Europie po Kaukaz oraz w Ameryce Północnej , gdzie został introdukowany i stał się gatunkiem inwazyjnym. Rośnie w lasach liściastych i zaroślach. Preferuje półcień i umiarkowany cień.

Kwitnie w okresie od kwietnia do czerwca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-60 cm.

Łodyga jest wzniesiona lub pełzająca, czworokątna.

Liście są zmiennego kształtu, od jajowatego do lancetowatego, mają długość 3-12 cm, ciemnozielone, na ogół z srebrnymi plamami, brzegiem piłkowano-karbowane. Ulistnienie naprzeciwległe.

Kwiaty są żółte, dzwonkowate, siedzące, zebrane w nibyokółki po 6-10 sztuk w pachwinach liści. Korona dwuwargowa o długości 15-25 mm. Warga dolna ma boczne łatki z brązowymi łatkami. Warga górna ma hełmiasty kształt i jest pokryta włoskami.

Owoc to rozłupka.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2018-10-05, GAT-13370