Indris krótkoogonowy

Indris, babakoto (Indri indri) to ssak z rodziny indrisów. Ma w stosunku do całego ciała małą głowę. Twarz czarna, naga. Uszy są dość duże, owłosione. Wydłużone stopy i dłonie. Na stopie pierwszy palec jest duży i przeciwstawny. Ciało pokryte miękką, szarą, czarną i brązową sierścią. Białe są kończyny i tylna część ciała.

Występowanie i środowisko

Wschodnie wybrzeże Madagaskaru. Zamieszkuje lasy.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi nadrzewny i dzienny tryb życia. Na ziemię schodzi rzadko. Jego odgłos przypomina wycie psa. Żyje w grupach rodzinnych. Porusza się skacząc z drzewa na drzewo. Para indrisów zajmuje określone terytorium, którego broni.

Pożywienie

Liście, owoce, kwiaty.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 5 miesięcy, po której samica rodzi jedno młode, które przebywa na grzbiecie matki.

Ochrona i zagrożenia CR

Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Jest największym przedstawicielem rodziny indrisów.

Pytania

Czy indris to lemur?

Indris nie należy do rodziny lemurowatych.

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003