Osowate
Osowate (Vespidae) to rodzina owadów z rzędu błonkówek, podrzędu stylikowców, która liczy dziś około 4000 gatunków. W Polsce żyją 62 gatunki z tej rodziny owadów. To obok pszczołowatych najlepiej rozpoznawalne błonkoskrzydłe.
Wygląd
Owady z tej rodziny żyjące w naszym kraju mają charakterystyczne czarno-żółte ubarwienie. Plamy, pasy na głowie i tułowiu oraz odwłoku pozwalają dość łatwo odróżnić od siebie poszczególne gatunki. W tropikach ubarwienie bywa czerwone, fioletowe lub zielone. Wiele gatunków posiada żądło. Skrzydła są przeźroczyste, trwale ze sobą połączone haczykami (przednie i tylne). Mają żółtawe zabarwienie. Osobniki dorosłe mają gryzący aparat gębowy.
Gatunki
To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Odynerus spinipes
Bolica kolconoga (Odynerus spinipes) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych z podrodziny kopułek, podobny do bolicy rogatej. Ubarwienie ciała czarne, ze skromnym, żółtym rysunkiem w paski. Zatarczka czarna.

Polistes nimpha
Klecanka polna (Polistes nimpha) to nasza najczęściej występująca klecanka, podobna do osy pospolitej, ale o nieco smuklejszej sylwetce. Zakłada otwarte gniazda w trawie. Jest podobna do osy właściwej, ma jednak od niej większą talię.

Polistes gallicus
Klecanka rdzaworożna, klecanka pospolita (Polistes gallicus) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych. Od trzeciego członu czułki żółtopomarańczowe. To główna cecha rozpoznawcza.

Polistes biglumis
Klecanka skandynawska (Polistes biglumis) to gatunek osy. Jest bardzo podobna do klecanki łodygowej. Ubarwienie czarno-żółte.

Paravespula germanica
Osa dachowa (Paravespula germanica) to błonkówka z rodziny osowatych, podobna do osy pospolitej, od której jest nieco większa. Osa dachowa ma na nadustku rysunek złożony z trzech czarnych kropek.

Vespula vulgaris
To przedstawiciel osowatych najlepiej rozpoznawalny i najczęściej występujący lokalnie w sąsiedztwie człowieka. Ze względu na swoje żądło, jest tępiony. Na całym ciele występują drobne włoski.

Vespula rufa
Osa rudawa (Vespula rufa) to krajowa błonkówka z rodziny osowatych, podobna do osy pospolitej, od której różni się rysunkiem nadustka, skronie są żółte tylko w górnej części. Na odwłoku dwa przednie pierścienie są rude.

Dolichovespula saxonica
Osa saksońska (Dolichovespula saxonica) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych. Cechą gatunkową jest czarna plama na nadustku, która przypomina liść klonowy.

Dolichovespula media
Osa średnia (Dolichovespula media) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych. Królowa jest podobna do szerszenia. Tułów zwykle czarny. Odwłok robotnic ma wąskie żółte pasy. Wycięcie wewnętrznego brzegu oka jest żółte.

Vespa crabro
Szerszeń europejski (Vespa crabro) to największy przedstawiciel osowatych w Europie. Wyróżnia go rdzawa barwa na głowie i przedtułowiu. Jego jad nie jest groźniejszy od jadu pszczoły miodnej. Szerszeń ma duże oczy złożone, grube czułki i masywne żuwaczki.
Zdjęcia - galeria
Galeria ta zawiera zdjęcia gatunków opisywanych w tym artykule. Więcej zdjęć można zwykle znaleźć w artykułach, opisujących poszczególne rodzaje i gatunki.










Filmy
Inne gatunki
- oska maczugoroga (Celonites abbreviatus)
- kopułka czerwononóżka (Delta unguiculata)
- bolica stonkówka (Odynerus murarius)
- bolica budowniczka (Odynerus oviventris)
- bolica rogata (Odynerus reniformis)
- klecanka łodygowa (Polistes bischoffi)
Występowanie i środowisko
Większość gatunków żyje w tropikach.
Tryb życia i zachowanie
Niektóre gatunki prowadzą samotniczy tryb życia (kopułki Eumeninae), inne są społeczne (osy właściwe Vespinae). W tym drugim przypadku w gnieździe występują królowe (jedna lub więcej), robotnice i samce. Co roku tworzy się nowa społeczność, którą zakłada zapłodniona samica po przezimowaniu. Jesienią wymierają wszystkie osobniki poza zapłodnionymi samicami.
Owady te budują gniazda z masy papierowej. Są umieszczane w różnych szczelinach, dziuplach, a także pod ziemią. Kopułki zakładają gniazda na roślinach, murach i kamieniach i budują je przy wykorzystaniu gliny.
Wiele gatunków siada na kwiatach i owocach. To łatwe w obserwacji owady, choć obserwacja bywa niebezpieczna dla zdrowia i życia.
Morfologia i anatomia
Brak danych.
Rozmnażanie
Larwy wychowywane są w specjalnych, osobnych komórkach gniazdowych. Po osiągnięciu odpowiednich rozmiarów zaklejają otwór wejściowy. Przeobrażenie jest zupełne.
Z jaj zapłodnionych rozwijają się królowe i robotnice, z jaj niezapłodnionych - samce. Robotnice mają uwstecznione jajniki. Mogą jednak składać jaja. Z tych jaj rozwijają się tylko samce.
Bywają gatunki, których samice przedostają się do gniazd innych gatunków. Larwy wówczas są wychowywane przez robotnice innego gatunku.
Pożywienie
Osy polują na inne owady, zwykle mniejsze. Często odżywiają się też sokami roślin i owocami. Larwy odżywiają się pokarmem zwierzęcym, który dostarczają im osobniki dorosłe. Ofiary są paraliżowane żądłem i dostarczane do gniazda. Osy przylatują też do słodyczy i napojów słodkich.
Ochrona i zagrożenia
Owady te polują na komary i szkodniki upraw, są więc sprzymierzeńcami człowieka. Niestety są masowo tępione przez to, że posiadają żądła.
Aż siedemnaście gatunków osowatych, w tym dwa os właściwych i 15 kopułek jest uznawanych za zagrożonych wyginięciem.
Ciekawostki
Osy bywają bardzo groźne. Wiele ludzi jest uczulonych na jad tych owadów. Użądlenie nawet jednego owada w takim przypadku może skończyć się śmiercią.
Cesarz Hirohito (1901-1989) jadał gotowane osy z ryżem. Do dziś w regionie, gdzie żył można kupić ciasteczka ryżowe z osami!
Kalendarz przyrody
Poniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz przyrody.
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Bolica kolconoga: Okres lotu bolicy kolconogiej. | |||||||||
● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Klecanka polna: Okres lotu klecanki polnej. | |||||
● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Klecanka rdzaworożna, klecanka pospolita: Okres lotu klecanki rdzaworożnej (pospolitej). | |||||
● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Osa dachowa: Okres lotu osy dachowej. | |||||
● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Osa rudawa: Okres lotu osy rudawej. | |||||
● | ● | ● | ● | ● | Osa średnia: Okres lotu osy średniej. | |||||||
● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Szerszeń europejski: Okres lotu szerszenia. |
Gniazdo os

Gniazda os, w tym szerszeni, budowane są z delikatnego papieru. Ma białawy, szary lub żółtawy kolor. Osa produkuje ów papier z nadpróchniałego, przeżutego przez siebie drewna, mieszając go ze śliną.
Czy w Polsce można jeszcze odkryć nowe gatunki zwierząt?

Można się spotkać z przekonaniem, że w świecie zwierząt w Polsce wszystko już zostało zbadane. Czy rzeczywiście?
Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
© medianauka.pl, 2014-11-21, RODZ-231