Pawian gwinejski

Pawian gwinejski (Papio papio) to gatunek ssaka naczelnego z rodziny koczkodanowatych, najmniejszy pawian. Dawna nazwa to pawian senegalski lub pawian sfinks. Ciało masywne, włos rudożółty. Pysk silnie uwydatniony. Część twarzowa naga z bokobrodami, uszy również nie są owłosione. Samice mają fragment nieowłosionej skóry. Na barkach samców widoczna grzywa.

Występowanie i środowisko

Występuje w Afryce od Mauretanii po Gwineę i Sierra Leone. Występuje w lasach i na sawannie, polach uprawnych.

Tryb życia i zachowanie

Biega na palcach, świetnie pływa. Tworzy stada liczące nawet 60 osobników, rzadziej znacznie większe. Przewodzą nim samce. Aktywność dzienna.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 80 cm, ogona 70 cm, a ciężar ciała 11-25 kg. Samce są cięższe niż samice.

Pożywienie

To wszystkożerne zwierzę.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 170 dni. Zwykle na świat przychodzi jedno młode.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Cynocephalus papio Desmarest, 1820

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Zbigniew Woliński, Janusz Towpik – Małpy i małpiatki – Atlas, ISBN 83-02-02980-J, WSiP 1990