Pawian gwinejski
Pawian gwinejski (Papio papio) to gatunek ssaka naczelnego z rodziny koczkodanowatych, najmniejszy pawian. Dawna nazwa to pawian senegalski lub pawian sfinks. Ciało masywne, włos rudożółty. Pysk silnie uwydatniony. Część twarzowa naga z bokobrodami, uszy również nie są owłosione. Samice mają fragment nieowłosionej skóry. Na barkach samców widoczna grzywa.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© Paco – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Występuje w Afryce od Mauretanii po Gwineę i Sierra Leone. Występuje w lasach i na sawannie, polach uprawnych.
Tryb życia i zachowanie
Biega na palcach, świetnie pływa. Tworzy stada liczące nawet 60 osobników, rzadziej znacznie większe. Przewodzą nim samce. Aktywność dzienna.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 80 cm, ogona 70 cm, a ciężar ciała 11-25 kg. Samce są cięższe niż samice.
Pożywienie
To wszystkożerne zwierzę.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 170 dni. Zwykle na świat przychodzi jedno młode.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Cynocephalus papio Desmarest, 1820
Pokrewne gatunki ssaków
Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Zbigniew Woliński, Janusz Towpik – Małpy i małpiatki – Atlas, ISBN 83-02-02980-J, WSiP 1990
© medianauka.pl, 2022-09-04, GAT-622074