Pieczarka biaława, pieczarka polowa
Pieczarka biaława, pieczarka polowa (Agaricus arvensis) to gatunek jadalnego grzyba z rodziny pieczarkowatych o orzechowym smaku i anyżkowym zapachu, co stanowi istotną cechę odróżniającą go od innych pieczarek.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© PIXATERRA – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Występuje na łąkach i pastwiskach, polach, ale także na skrajach lasów.
Owocniki pojawiają się od czerwca do października.
Morfologia i anatomia
Kapelusz ma 3-10 cm średnicy.
Kapelusz biały, pod naciskiem żółknący. Najpierw ma półkulisty kształt, następnie wypukły i na końcu rozpostarty.
Blaszki gęsto upakowane, wolne, najpierw szare, później brązowe i czarne.
Miąższ jest biały, zwarty.
Trzon biały, żółknący pod naciskiem, z podwójnym pierścieniem.
Podobne gatunki
Pieczarka ta jest podobna (szczególnie młode owocniki) do muchomora sromotnikowego o białawych blaszkach.
Porównanie gatunków podobnych
Różne gatunki można ze sobą pomylić, a pomyłka może być tragiczna w skutkach. Dzięki naszej porównywarce łatwiej można stwierdzić jak wygląda dany grzyb w zestawieniu z podobnymi gatunkami, nauczuć się jak rozpoznać właśniwy gatunek i jak odróżnić go od innego. Są tu ujęte tylko wybrane cechy gatunkowe. Zestawienie ma charakter poglądowy. Nic nie zastąpi doświadczenia w zbieraniu grzybów.
Agaricus arvensis
Smak: orzechowy
Zapach: anyżowy
Zdatność: jadalny
Środowisko: łąki
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
Kapelusz biały, pod naciskiem żółknący. Blaszki gęsto upakowane, wolne, najpierw szare, później brązowe i czarne.
Agaricus xanthodermus
Smak: brak danych
Zapach: fenol
Zdatność: trujący
Środowisko: lasy iglaste
łąki
lasy liściaste
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
Wydziela zapach karbolu (fenolu) i atramentu. Kapelusz i trzon biały, szarawy, żółknący na pewien czas po skaleczeniu.
Agaricus campestris
Smak: brak danych
Zapach: brak danych
Zdatność: jadalny
Środowisko: łąki
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
To grzyb o przyjemnym zapachu. Kapelusz na koniec rozpostarty. Blaszki najpierw różowe, później czerwonawo-brązowe, na końcu czarne. Trzon cylindryczny, biały.
Agaricus bitorquis
Smak: orzechowy
Zapach: orzechowy
Zdatność: jadalny
Środowisko: łąki
Kształt: grzyb blaszkowy
Tryb życia: saprofit
Ma orzechowy smak i zapach.
Rozmnażanie
Zarodniki brązowawe.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Pieczarka ta może zawierać duże ilości kadmu.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ● | ● | Okres zbioru pieczarki białawej. |
Cechy
łąki
gatunek jadalny
saprofit
Zbieranie grzybów wymaga ich dobrej znajomości i dużego doświadczenia w ich zbieraniu. Każdego roku w wyniku złej identyfikacji gatunków grzybów umiera sporo ludzi w Polsce. Nie zbieraj i nie jedz grzybów, których nie znasz lub co do których masz jakiekolwiek wątpliwości. Pamiętaj, że często gatunki jadalne i trujące są do siebie bardzo podobne, szczególnie w przypadku młodych owocników. Często identyfikacja tylko na podstawie zdjęcia może być nieco myląca. Przy identyfikacji gatunku trzeba uwzlędniać wiele czynników, a więc atlas grzybów może jedynie wspierać grzybiarza w identyfikacji gatunku, nie może jednak zastąpić doświadczenia i zdrowego rozsądku. Właściciel strony nie bierze odpowiedzialności za zbieranie i spożywanie grzybów przez użytkowników serwisu.
Pokrewne gatunki grzybów
- Pieczarka polna, pieczarka łąkowa (Agaricus campestris)
- Pieczarka dwuzarodnikowa (Agaricus bisporus)
- Pieczarka karbolowa, pieczarka żółtawa (Agaricus xanthodermus)
- Pieczarka miejska (Agaricus bitorquis)
Jak postępować przy zatruciu grzybami?
Zatrucie grzybami może bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia. Jak postępować w takim przypadku? Jak udzielić choremu pomocy?
Grzyby pod ochroną
W Polsce 54 gatunków grzybów wielkoowocnikowych podlega ochronie ścisłej, wraz z grzybami zlichenizowanymi (porosty) to 232 gatunki. Ochrona gatunkowa częściowa obejmuje 63 (90 z porostami) gatunków grzybów.
Grzyby marynowane w occie
Grzybki marynowane w occie to doskonały sposób na zachowanie smaku grzybów na długi czas. Marynowanie w occie nadaje grzybom specyficzny smak. Stają się doskonałą przekąską i dodatkiem do innych potraw.
Jak suszyć grzyby?
Suszenie grzybów to jeden ze sposobów ich konserwowania, bardzo popularny wśród grzybiarzy. Suszenie nadaje grzybom nie tylko trwałość, ale dodaje im także aromatu i nie pozbawia ich przy tym wartości odżywczych.
Jak zbierać grzyby?
Czy przy grzybobraniu należy się kierować jakimiś zasadami? Czy wykręcać grzyby, czy też ścinać je nożykiem? Używać kosza czy reklamówki? Oto garść porad dla grzybiarzy.
Mikoryza
Mikoryza jest to zjawisko współżycia grzybów z korzeniami, a nawet nasionami roślin naczyniowych.
Gdzie na grzyby? Występowanie i mapa grzybów
Gdzie się najlepiej wybrać na grzyby? Kiedy? W jakiej części Polski szukać? Nie wystarczy się wybrać zwyczajnie do lasu. Trzeba wiedzieć jeszcze kiedy i gdzie.
Grzyby trujące
Grzyby mogą zabić. Najgroźniejsze są muchomory, a wśród nich muchomor sromotnikowy i jadowity. dlatego zbieranie grzybów jest dla ludzi odpowiedzialnych.
Grzyby jadalne
Grzyby spożywa się od niepamiętnych czasów. Są elementem składowym wielu przepisów. Są zwykle dodatkiem do potraw, przyprawą, która nadaje specyficzny smak i zapach sosom, jajecznicy, bigosowi, sałatkom.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Hans E.Laux – Atlas grzybów jadalnych i trujących, ISBN 978-83-7773-304-2, RM 2014
- Markus Fluck – Atlas grzybów - oznaczanie zbiór użytkowanie, 978-83-7175-858-4, Delta 2015
© medianauka.pl, 2021-01-31, GAT-638963