Płochacz halny
Płochacz halny (Prunella collaris) to występujący tylko w wysokich partiach gór przedstawiciel rodzimych płochaczy. Upierzenie jest popielate. Na gardle występują czarno-białe plamki. Boki są różowawe. Brązowawy wierzch jest ciemno kreskowany. Skrzydła mają czarne i białe obszary. U nasady dzioba znajduje się żółta plamka.
Występowanie i środowisko PL
Ptak ten występuje w Europie i Azji oraz na niewielkim obszarze w północnej Afryce. W Polsce występuje jedynie w wysokich pasmach gór na południu kraju. Preferuje łąki wysokogórskie. Najczęściej spotykany jest w Tatrach i na Babiej Górze.
Tryb życia i zachowanie
Ptak częściowo wędrowny w niektórych rejonach świata. U nas na zimę schodzi w doliny. Tworzy niewielkie grupy. Często przebywa na ziemi w poszukiwaniu pokarmu.
Pożywienie
Płochacz halny poluje na owady i inne bezkręgowce. Zjada też nasiona roślin.
Rozmnażanie
Ptaki te, jako jedne z nielicznych w Polsce, tworzą grupy rozrodcze. Parze zwykle towarzyszą 2-3 osobniki, które nie przystępują do rozrodu, ale pomagają w wychowaniu potomstwa. W ciągu sezonu wyprowadza 1-2 lęgi. Gniazduje w szczelinach skalnych. Samica składa 2-4 (6) jaj. Wysiadywanie trwa dwa tygodnie.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ścisłej ochronie.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2015-06-09, GAT-834 OpisKalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● Okres występowania w Polsce płochacza halnego.
