Niedźwiedziówka purpurka
Niedźwiedziówka purpurka (Rhyparia purpurata) to nocny motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Skrzydła pierwszej pary żółte z ciemnymi plamkami. Tylne skrzydła purpurowe z większymi ciemnymi plamami. Skraj tylnych skrzydeł żółty. Na żółtym odwłoku widoczne czarne plamki.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© Tim's insects – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
To gatunek euroazjatycki, spotykany w Polsce dość rzadko, głównie w centralnej części kraju i na południu.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu od czerwca do lipca. Zimuje stadium gąsienicy.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 4-5 cm.
Pożywienie
Rośliny pokarmowe to przytulia pospolita, szałwia łąkowa, żarnowiec miotlasty, wrzos zwyczajny, bylica polna, ostrożeń polny, malina właściwa, śliwa tarnina.
Rozmnażanie
Występuje jedno pokolenie w roku.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Okres lotu niedźwiedziówki purpurki. |
Pokrewne gatunki owadów
Quiz
Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.
Quiz
Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swojąwiedzę.
Jaki jest największy motyl świata?
Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?
Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
- Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
© medianauka.pl, 2020-07-28, GAT-636061