Niedźwiedziówka babkówka
Niedźwiedziówka babkówka (Parasemia plantaginis) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Głowa jest czarna z czerwonawym kołnierzem. Samiec ma skrzydła żółtawobiałe z czarnymi plamami i żółtą strzępiną. Układ plam zmienny. Odwłok żółty lub biały. Samica skrzydła pierwszej pary ma podobne do skrzydeł samca. Druga para skrzydeł samicy jest pomarańczowa lub czerwona. Czerwonawy jest też fragment odwłoka, reszta czarna. Gąsienica ma czarny, brunatny kolor. Na brodawkach pęczki szczecinek, dłuższe w tylnej części.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© Henri Koskinen – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Gatunek ten występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce motyl ten występuje na północnym-wchodzie, północy i południu kraju oraz na rozproszonych stanowiskach w innych rejonach Polski. Zasiedla liściaste lasy, ich skraje, polany.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu motyli na przełomie czerwca i lipca. Latają zwykle wieczorem. Trudno je spotkać. Gąsienica żeruje nocą. Zimuje gąsienica.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 3,5-4 cm.
Pożywienie
Roślinami żywicielskimi są: babka, rdest, szczaw, borówka czarna.
Rozmnażanie
Występuje tylko jedno pokolenie w roku.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
◂ | ● | ▸ | Okres lotu niedźwiedziówki babkówki. |
Pokrewne gatunki owadów
Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
- Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
© medianauka.pl, 2020-06-05, GAT-636057