Proporzyca marzymłódka
Proporzyca marzymłódka (Tyria jacobaeae) to gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samiec i samica wyglądają podobnie. Ubarwienie ciała czarne. Na grafitowych skrzydłach pierwszej pary widoczne czerwone plamy. Jedna podłużna wzdłuż brzegi skrzydła i dwie małe, okrągłe przez zewnętrznym brzegu. Skrzydła drugiej pary czerwone. Strzępina czarna.
Gąsienica ma ciemno żółte barwy ostrzegawcze z czarnymi pasami. Jest trująca dla ptaków i bezkręgowców.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© Tim's insects – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Gatunek żyje w Europie i Azji. W Polsce występuje na terenach otwartych całego kraju.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu trwa od maja do czerwca, czasem aż do początku sierpnia. Nocą przylatuje do źródła światła. Zimuje stadium poczwarki.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 3,3-4 cm.
Pożywienie
Roślinami żywicielskimi są gatunki z rodzaju starzec, głównie starzec jakubek, ale także lepiężnik biały, podbiał pospolity.
Rozmnażanie
Tylko jedno pokolenie w roku. Przepoczwarzenie odbywa się na ziemi.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ▸ | Okres lotu proporzycy marzymłódki. |
Pokrewne gatunki owadów
Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
© medianauka.pl, 2016-02-22, GAT-636064