Banteng azjatycki

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Banteng azjatycki (Bos javanicus) to przypominający bydło domowe ssak z rodziny krętorogich o ciemnym ubarwieniu. Dolna część nóg jest biała. Białe plamy również występują na zadzie. Ma szeroko rozstawione rogi. Jest zwierzęciem łownym. Samica ma jasnobrązową sierść i mniejsze rogi.

Występowanie i środowisko

W stanie dzikim występuje na Półwyspie Indochińskim, na Borneo, Jawie i Bali. Jego naturalnym środowiskiem są gęste, górskie lasy. Występuje do wysokości 2000 m n.p.m.

Podgatunek B. j. javanicus występuje na Jawie i Bali, B. j. lowi na Borneo, B. j. birmanicus na kontynencie azjatyckim.

Tryb życia i zachowanie

Żyje w stadach 10-30 sztuk. Stare samce żyją samotnie. Jest aktywny nocą. To bardzo płochliwe i dzikie zwierzę.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi od 180 cm do 200 cm, wysokość w kłębie - 1.7 m. Długość ogona wynosi 85 cm. Ciężar ciała wynosi od 500 kg do 900 kg w przypadku rosłych byków.

Pożywienie

Banteng zjada trawy i inne rośliny zielne, liście krzewów i drzew, pączki i pędy bambusów.

Rozmnażanie

Okres godowy przebywa w dolinach. Samica rodzi zwykle jedno młode.

Ochrona i zagrożenia EN

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Bantenga bardzo trudno oswoić. Został udomowiony na Bali.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Bos j. javanicus - banteng jawajski, d'Alton, 1823
Bos j. lowi - banteng borneański, Ludekker, 1912
Bos j. birmanicus - banteng birmański, Lydekker, 1898

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Bos birmanicus Lydekker, 1898
Bos lowi Lydekker, 1912

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975