Bernikla białolica
(Branta leucopsis)

Bernikla białolica (Branta leucopsis) to ptak z grupy gęśców. Nie występuje dymorfizm płciowy. Szyja, grzbiet i piersi są czarno ubarwione, boki głowy, podgardle, spodnia część ciała są białe. Czarne są też nogi i dziób. Młode są szarobrązowe.

Zdjęcie zbiorów ZOO w Opolu © medianauka.pl

Nazwa gatunku

Bernikla białolica (Branta leucopsis)

Nazwy obce

angielska: Barnacle Goose
niemiecka: Weißwangengans
czeska: Berneška bělolící
francuska: Bernache nonnette
hiszpańska: Barnacla cariblanca

Pierwsze opisanie gatunku

(Bechstein, 1803)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Bernikla białolica - mapa występowania na świecie

Bernikla białolica - mapa występowania na świecie

Legenda

Obszary całorocznego występowania

Obszary gniazdowania

Obszary zimowania

Wielkość

Długość: od 66 cm do 75 cm
Rozpiętość skrzydeł: od 120 cm do 142 cm.
Ciężar: do 1.1 kg

Maksymalna długość życia

2300 lat.

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Blaszkodziobe (Anseriformes)
Rodzina: Kaczkowate (Anatidae)

Głos

Głos podczas lotu przypomina szczekające "gok".

Występowanie i środowisko

Grenlandia. Spitsbergen, Nowa Ziemia, północno-zachodnia Skandynawia. Zimuje u wybrzeży Morza Północnego i Zatoki Biskajskiej. Rzadko obserwowana w Polsce od października do kwietnia. Skaliste wybrzeża mórz na północy i tundry. Zwykle w pobliżu mokradeł i jezior.

Tryb życia i zachowanie

Zimuje na łąkach niedaleko morza. Bernikla białolica jest ptakiem wędrownym. Lubi przebywać w większych grupach.

Pożywienie

Zjada pokarm roślinny, który pobiera na lądzie.

Rozmnażanie

Gnieździ się w koloniach na skałach. Samica raz w roku składa 4-5 jaj, które wysiaduje. Samiec pilnuje gniazda i opiekuje się później pisklętami wraz z samicą.