Bernikla białolica

Bernikla białolica (Branta leucopsis) to ptak z grupy gęśców. Nie występuje dymorfizm płciowy. Szyja, grzbiet i piersi są czarno ubarwione, boki głowy, podgardle, spodnia część ciała są białe. Czarne są też nogi i dziób. Młode są szarobrązowe.

Zdjęcie zbiorów ZOO w Opolu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Występowanie i środowisko

Grenlandia. Spitsbergen, Nowa Ziemia, północno-zachodnia Skandynawia. Zimuje u wybrzeży Morza Północnego i Zatoki Biskajskiej. Rzadko obserwowana w Polsce od października do kwietnia. Jednocześnie to najczęściej u nas spotykana bernikla. Skaliste wybrzeża mórz na północy i tundry. Zwykle w pobliżu mokradeł i jezior.

Tryb życia i zachowanie

Zimuje na łąkach niedaleko morza. Bernikla białolica jest ptakiem wędrownym. Lubi przebywać w większych grupach.

Pożywienie

Zjada pokarm roślinny, który pobiera na lądzie.

Rozmnażanie

Gnieździ się w koloniach na skałach. Samica raz w roku składa 4-5 jaj, które wysiaduje. Samiec pilnuje gniazda i opiekuje się później pisklętami wraz z samicą.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce bernikla białolica znajduje się pod ochroną ścisłą. W ostatnich latach populacja tego gatunku regularnie wzrasta.

Ciekawostki

Pierwotnie gęś ta gniazdowała na obszarach podbiegunowych. W XX wieku skolonizowała wyspę Gotlandię, która leży na Bałtyku.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2013-05-01, GAT-491