Bernikla białolica
Bernikla białolica (Branta leucopsis) to ptak z grupy gęśców. Nie występuje dymorfizm płciowy. Szyja, grzbiet i piersi są czarno ubarwione, boki głowy, podgardle, spodnia część ciała są białe. Czarne są też nogi i dziób. Młode są szarobrązowe.
Występowanie i środowisko
Grenlandia. Spitsbergen, Nowa Ziemia, północno-zachodnia Skandynawia. Zimuje u wybrzeży Morza Północnego i Zatoki Biskajskiej. Rzadko obserwowana w Polsce od października do kwietnia. Jednocześnie to najczęściej u nas spotykana bernikla. Skaliste wybrzeża mórz na północy i tundry. Zwykle w pobliżu mokradeł i jezior.
Tryb życia i zachowanie
Zimuje na łąkach niedaleko morza. Bernikla białolica jest ptakiem wędrownym. Lubi przebywać w większych grupach.
Pożywienie
Zjada pokarm roślinny, który pobiera na lądzie.
Rozmnażanie
Gnieździ się w koloniach na skałach. Samica raz w roku składa 4-5 jaj, które wysiaduje. Samiec pilnuje gniazda i opiekuje się później pisklętami wraz z samicą.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce bernikla białolica znajduje się pod ochroną ścisłą. W ostatnich latach populacja tego gatunku regularnie wzrasta.
Ciekawostki
Pierwotnie gęś ta gniazdowała na obszarach podbiegunowych. W XX wieku skolonizowała wyspę Gotlandię, która leży na Bałtyku.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-05-01, GAT-491
