Bernikla rdzawoszyja
Bernikla rdzawoszyja (Branta ruficollis) to piękny ptak z grupy gęśców. Zarówno samiec jak i samica są ubarwione tak samo. Czarne są wierzch głowy, kark, grzbiet, ogon i skrzydła. Pokrywy ogonowe i strona brzuszna są białe, boki głowy, szyja i wole są rdzawe. Plamy oddzielone są białymi obrzeżami. Krótki dziób oraz nogi są czarne. Młode podobne są do osobników dorosłych, ale czarny kolor zastąpiony jest ciemnobrązowym.

niemiecka: Rothalsgans
czeska: Berneška rudokrká
francuska: Bernache à cou roux
hiszpańska: Barnacla Cuellirroja
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;




Rozpiętość skrzydeł: od 110 cm do 125 cm.
Ciężar: od 1 kg do 1.5 kg
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Blaszkodziobe (Anseriformes)
Rodzina: Kaczkowate (Anatidae)
Występowanie i środowisko
Zachodnia Syberia. Zimuje nad Morzem Kaspijskim i Zatoką Perską. Tundra. Wyjątkowo zalatuje do Polski. Zaledwie kilkanaście obserwacji w naszym kraju. Gnieździ się w syberyjskiej tundrze. Lubi strome brzegi rzek. Często wybiera pobliże sokoła wędrownego lub myszołowa włochatego.
Tryb życia i zachowanie
Pokarm pobiera na lądzie i w płyciznach. Jest ptakiem wędrownym.
Pożywienie
Zjada pokarm roślinny.
Rozmnażanie
Podczas lęgów tworzy małe kolonie do 5 gniazd. Samica raz w roku składa 4-6 jaj, które wysiaduje samica. Samiec czuwa w pobliżu. Pisklętami opiekują się oboje rodzice.
Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-05-05, GAT-498