Bernikla obrożna

Bernikla obrożna (Branta bernicla) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, zaliczany do gęsi. Upierzenie na głowie, szyi, lotkach i sterówkach jest czarne, wierzch jest brązowoszary, boki i spód od białego do czarnego. Charakterystyczna dla gatunku jest biała obroża na szyi u osobników dojrzałych. Dziób i nogi ciemne.

© Wolfgang Kruck - stock.adobe.com

Występowanie i środowisko

Gatunek występuje w tundrze na półkuli północnej. Zimy spędza w niższych szerokościach geograficznych w pasie nadmorskim. W Polsce to ptak obserwowany podczas przelotów, spotykany na wybrzeżu.

Tryb życia i zachowanie

Ptak aktywny w dzień. Tworzy stada.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 56-61 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 110-120 cm, a ciężar ciała 1,1-1,6 kg.

Pożywienie

Zjada mech, porosty, trawy i trawę morską, szczególnie podczas wędrówki.

Rozmnażanie

Gniazduje w tundrze na wzniesieniach i wysepkach nad wodą. Jaja w liczbie zwykle 3-5 wysiaduje tylko samica przez 24-26 dni.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce ptak podlega ścisłej ochronie.

Ciekawostki

Ptaki łączą się w pary na całe życie.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2019-05-01, GAT-2181