Białucha, wal biały
Białucha, wal biały (Delphinapterus leucas) to piękny waleń z rodziny narwalowatych, spotykany w Bałtyku. Samica jest nieco mniejsza od samca. Skóra biała. Ma nieliczne zęby. Dostarczają skóry i cennego tłuszczu oraz mięsa.
niemiecka: Weißwal, Beluga
czeska: Běluha severní
francuska: Dauphin blanc, Bélouga, Delphinaptère blanc, Marsouin blanc
hiszpańska: Ballena Blanca
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Ciężar: do 1500 kg
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Walenie (Cetacea)
Rodzina: Narwalowate (Monodontidae)
Występowanie i środowisko
Białucha zasiedla wody Arktyki, spotykana, choć rzadko, w Bałtyku. Unika wielkich pól lodowych.
Tryb życia i zachowanie
Wal biały żyje w małych stadach. Wydaje głośne dźwięki kiedy głowa jest nad wodą. Odbywa regularne wędrówki.
Morfologia i anatomia
Białuchy dorastają do 6,7 metra długości ciała i osiągają ciężar 1,5 tony.
Pożywienie
Pożywienie stanowi przybrzeżna fauna denna, ryby.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 14 miesięcy. Młode nie są białe i przychodzą na świat wiosną. Taki kolor skóry uzyskują po 4-5 latach życia. Po 3 roku życia osiągają dojrzałość płciową.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Czasem białuchy płyną w górę rzek. Odnotowano wala białego w wodach Renu.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-01-01, GAT-236