Nocek Natterera
Nocek Natterera (Myotis nattereri) to gatunek nietoperza z rodziny mroczkowatych. Uszy dość duże, pysk wąski. Błona ogonowa jest zgrubiała i owłosiona na brzegach. Ubarwienie z wierzchu jasnobrązowe, od spodu szare. Pysk cielisty.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© creativenature.nl – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek ten występuje w Europie (w tym w Polsce na terenie całego kraju), północnej części Afryki i zachodniej części Azji. Rzadko obserwowany. Preferuje tereny leśne i zadrzewienia oraz skraje wodnych zbiorników.
Tryb życia i zachowanie
Wciska się w ciasne szpary. Latem szuka schronienia w dziuplach i szczelinach budynków, miejskiej kanalizacji. Zimę spędza w jaskiniach i piwnicach. Lot powolny po liniach prostych, ze zwrotami. Potrafi zawisać w powietrzu. Owady zgarnia z powierzchni rośliny za pomocą błony ogonowej, chwyta je także w locie. Pojawia się po zmierzchu. Zmienia kryjówki. Długość życia wynosi ponad 21 lat. Prowadzi osiadły tryb życia, czasem odbywa niedalekie wędrówki. Możliwość obserwacji (trudnej w przypadku tego gatunku) od kwietnia do października.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 4-5 cm, ogona 3,2-4,5 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 22-26 cm, a ciężar ciała 5-13 g.
Pożywienie
Poluje na pająki, kosarze i muchówki, rzadziej na chrząszcze i motyle, wije, chruściki.
Rozmnażanie
Nocek Natterera rozmnaża się w koloniach po 20-50 osobników, rzadziej ponad 100-200. Młode rodzą się w okresie od czerwca do lipca. Młode stają się samodzielne po 4 tygodniach.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Myotis n. nattereri, (Kuhl, 1817)
- Myotis n. tschuliensis, Kuzyakin, 1935
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Myotis escalerae Cabrera, 1904
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Możliwość obserwacji nocka Natterera (podczas zimowania nie zaleca się obserwacji). | |||||
| ● | ● | Rodzą się młode u nocka Natterera. |
Pokrewne gatunki ssaków
- Nocek orzęsiony (Myotis emarginatus)
- Nocek duży (Myotis myotis)
- Nocek rudy (Myotis daubentonii)
- Nocek wąsatek (Myotis mystacinus)
- Nocek Alkatoe (Myotis alcathoe)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
- Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen – Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2019-08-07, GAT-3818
Data aktualizacji artykułu: 2022-05-07