Nocek orzęsiony
© Michal - Fotolia.com
Nocek orzęsiony (Myotis emarginatus) to gatunek nietoperza z rodziny mroczkowatych. Na grzbiecie futerko jest gęste, często zmierzwione, szarorude. Na zewnętrznej krawędzi ucha znajduje się wycięcie.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek ten występuje w Europie, zachodniej Azji i w północnej części Afryki. W Polsce występuje tylko na południu kraju.
Tryb życia i zachowanie
Nocek orzęsiony może żyć ponad 22 lata. Poluje na wysokości 1-10 m. Prowadzi osiadły tryb życia.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 4-5 cm, rozpiętość skrzydeł 20-22 cm, a ciężar ciała 6-15 g.
Pożywienie
Poluje na owady. Potrafi je zbierać z powierzchni ściany lub rośliny.
Rozmnażanie
Samice są zaplemniane jesienią, ale do zapłodnienia zachodzi wiosną. Samica rodzi zwykle 1 młode w koloniach rozrodczych na przełomie czerwca i lipca.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To jeden z najsłabiej poznanych naszych nietoperzy.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Myotis e. desertorum, Dobson, 1875
- Myotis e. emarginatus, (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1806)
- Myotis e. turcomanicus, Bobrinskii, 1925
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Vespertilio emarginatus É. Geoffroy, 1806
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | ● | ● | Okres snu zimowego nocka orzęsionego. | ||||||
● | ● | ● | ● | ● | ● | Okres aktywności nocka orzęsionego. | ||||||
● | Samice nocka orzęsionego zaczynają się gromadzić w kolonie rozrodcze. | |||||||||||
◂ | ▸ | Rodzą się młode nocna orzęsionego. |
Pokrewne gatunki ssaków
- nocek duży (Myotis myotis)
- nocek rudy (Myotis daubentonii)
- nocek wąsatek (Myotis mystacinus)
- nocek Natterera (Myotis nattereri)
- nocek Alkatoe (Myotis alcathoe)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen – Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
© medianauka.pl, 2019-02-05, GAT-610909
Data aktualizacji artykułu: 2022-05-23