Nocek Natterera

Nocek Natterera (Myotis nattereri) to gatunek nietoperza z rodziny mroczkowatych. Uszy dość duże, pysk wąski. Błona ogonowa jest zgrubiała i owłosiona na brzegach. Ubarwienie z wierzchu jasnobrązowe, od spodu szare. Pysk cielisty.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek ten występuje w Europie (w tym w Polsce na terenie całego kraju), północnej części Afryki i zachodniej części Azji. Rzadko obserwowany. Preferuje tereny leśne i zadrzewienia oraz skraje wodnych zbiorników.

Tryb życia i zachowanie

Wciska się w ciasne szpary. Latem szuka schronienia w dziuplach i szczelinach budynków, miejskiej kanalizacji. Zimę spędza w jaskiniach i piwnicach. Lot powolny po liniach prostych, ze zwrotami. Potrafi zawisać w powietrzu. Owady zgarnia z powierzchni rośliny za pomocą błony ogonowej, chwyta je także w locie. Pojawia się po zmierzchu. Zmienia kryjówki. Długość życia wynosi ponad 21 lat. Prowadzi osiadły tryb życia, czasem odbywa niedalekie wędrówki. Możliwość obserwacji (trudnej w przypadku tego gatunku) od kwietnia do października.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 4-5 cm, ogona 3,2-4,5 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 22-26 cm, a ciężar ciała 5-13 g.

Pożywienie

Poluje na pająki, kosarze i muchówki, rzadziej na chrząszcze i motyle, wije, chruściki.

Rozmnażanie

Nocek Natterera rozmnaża się w koloniach po 20-50 osobników, rzadziej ponad 100-200. Młode rodzą się w okresie od czerwca do lipca. Młode stają się samodzielne po 4 tygodniach.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Myotis n. nattereri, (Kuhl, 1817)
Myotis n. tschuliensis, Kuzyakin, 1935

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Myotis escalerae Cabrera, 1904

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●	●	●	●	●	●			Możliwość obserwacji nocka Natterera (podczas zimowania nie zaleca się obserwacji).
					●	●						Rodzą się młode u nocka Natterera.

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Czy nietoperze wampiry wypijają krew?

Ciekawostki

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen – Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963