Nocek Natterera

Nocek Natterera (Myotis nattereri) to gatunek nietoperza z rodziny mroczkowatych. Uszy dość duże, pysk wąski. Błona ogonowa jest zgrubiała i owłosiona na brzegach. Ubarwienie z wierzchu jasnobrązowe, od spodu szare. Pysk cielisty.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Gatunek ten występuje w Europie (w tym w Polsce na terenie całego kraju), północnej części Afryki i zachodniej części Azji. Rzadko obserwowany. Preferuje tereny leśne i zadrzewienia oraz skraje wodnych zbiorników.

Tryb życia i zachowanie

Wciska się w ciasne szpary. Latem szuka schronienia w dziuplach i szczelinach budynków, miejskiej kanalizacji. Zimę spędza w jaskiniach i piwnicach. Lot powolny po liniach prostych, ze zwrotami. Potrafi zawisać w powietrzu. Owady zgarnia z powierzchni rośliny za pomocą błony ogonowej, chwyta je także w locie. Pojawia się po zmierzchu. Zmienia kryjówki. Długość życia wynosi ponad 21 lat. Prowadzi osiadły tryb życia, czasem odbywa niedalekie wędrówki. Możliwość obserwacji (trudnej w przypadku tego gatunku) od kwietnia do października.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 4-5 cm, ogona 3,2-4,5 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 22-26 cm, a ciężar ciała 5-13 g.

Pożywienie

Poluje na pająki, kosarze i muchówki, rzadziej na chrząszcze i motyle, wije, chruściki.

Rozmnażanie

Nocek Natterera rozmnaża się w koloniach po 20-50 osobników, rzadziej ponad 100-200. Młode rodzą się w okresie od czerwca do lipca. Młode stają się samodzielne po 4 tygodniach.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●	●	●	●	●	●			Możliwość obserwacji nocka Natterera (podczas zimowania nie zaleca się obserwacji).
					●	●						Rodzą się młode u nocka Natterera.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki ssaków

Nocek duży
Myotis myotis

Nocek orzęsiony
Myotis emarginatus

Nocek rudy
Myotis daubentonii

Nocek wąsatek
Myotis mystacinus

Mroczkowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
Praca zbiorowa - Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen - Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009
pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015