Nornica ruda
Nornica ruda (Myodes glareolus) to ssak z rodziny chomikowatych. Ciało pokryte futerkiem o kolorze rudym na grzbiecie, przechodzącym w biały na spodzie. Jest szkodnikiem szkółek leśnych. Charakterystyczne dla nornicy rudej są wystające z futerka dość duże uszy.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© Ornitolog82 - Fotolia.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Nornica ruda zasiedla lasy i zarośla całej Europy i Azji zachodniej. Licznie występuje na terenie całej Polski. Szczególnie często ją można spotkać w lasach, na ich skrajach, w ogrodach, zaroślach, zaroślach. Preferuje tereny wilgotne. Czasem urządza wędrówki na pola uprawne. Zwykle jednak przebywa na swym terenie, gdzie ma obfitość pokarmu. To uciążliwy szkodnik w ogrodzie.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi naziemny tryb ale potrafi się świetnie wspinać na drzewa. Aktywna w nocy, czasem także w dzień. Kopie korytarze w ściółce leśnej. Gniazda buduje w spróchniałych pniach lub pod ściółką. Nie zapada w sen zimowy.
Morfologia i anatomia
Samica ma 4 pary sutków. Na stopach znajduje się po sześć modzeli. Długość ciała wynosi 11 cm, ogona - 5 cm. Ciężar ciała wynosi do 33 g.
Pożywienie
Pożywienie stanowią nasiona, owoce, zielone części roślin, czasem małe bezkręgowce, głownie owady i ich larwy. Zimą zjada korę, pędy drzew, nasiona zgromadzone w magazynach zapasów. Zapasy stanowią nasiona klonu, dębu, buka, lipy, leszczyny, młode pędy i jagody.
Rozmnażanie
Gnieździ się w spróchniałych drzewach, pod kawałkami kory, kamieniami, korzeniami. Gniazdo zbudowane jest z mchu, liści i porostów, wysłane łykiem i trawą. Są budowane na ziemi (w kształcie kuli) lub 30-40 cm pod ziemią. Gatunek wyprowadza 3-4 mioty w roku. Samica rodzi w miocie od 3 do 5 nagich i ślepych młodych po ciąży, która trwa 18-21 dni. Laktacja trwa 3 tygodnie. Młode dojrzałość płciową osiągają po 8-9 tygodniach życia.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Nornice stanowią podstawę diety wielu drapieżników takich jak: lis, kuna, tchórz, borsuk, gronostaj, sowy, krukowate.
Ciekawostki
Nornica ruda jest najliczniej występującym w kraju gryzoniem zamieszkującym lasy.
Sama nornica stanowi podstawowy składnik pożywienia leśnych drapieżników.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Clethrionomys glareolus (Schreber, 1780)
Pytania
Jak wygląda nornica?
To niewielki gryzoń o długości ciała do 11 cm z rdzawym futerkiem z wierzchu i białawym od spodu. Pyszczek jest delikatnie zaokrąglony. Ogon jest dwubarwny, pokryty łuskami.
Jak się pozbyć nornic z ogrodu?
Zwalczanie nornic w ogrodzie może polegać na przekopywaniu gleby, zatykaniu korytarzy, obsadzanie ogrodu czosnkiem, wilczomleczem, gorczycą i miętą, czarną porzeczką. Rośliny te odstraszają nornice. Warto zaprosić do naszego ogrodu ptaki drapieżne (wbijając na przykład pionowe pale, jako punkty obserwacyjne), skuteczne są również koty i psy. Można też stosować odstraszacze dźwiękowe. W ostateczności można zastosować środki chemiczne.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ● | ● | ● | ▸ | Trwa okres rozrodczy nornicy rudej |
Pokrewne gatunki ssaków
- Chomicznik dżungarski (Phodopus sungorus)
- Piżmak amerykański (Ondatra zibethicus)
- Chomik europejski (Cricetus cricetus)
- Karczownik ziemnowodny (Arvicola amphibius)
- Nornik zwyczajny (Microtus arvalis)
- Nornik bury (Microtus agrestis)
- Śnieżnik europejski (Chionomys nivalis)
- Ploniarka płowa (Reithrodontomys fulvescens)
- Bawełniak arizoński (Sigmodon arizonae)
- Chomiczak pręgowany (Cricetulus barabensis)
- Chomiczek rumuński (Mesocricetus newtoni)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Mielczarek Paweł, Kuziemko Marek – Kompletna lista ptaków świata, Wydział Biologii : Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019 http://listaptakow.eko.uj.edu.pl/
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
© medianauka.pl, 2013-01-09, GAT-288
Data aktualizacji artykułu: 2022-04-30