Suseł perełkowany

Suseł perełkowany (Spermophilus suslicus) to ssak z rodziny wiewiórkowatych. Ciało na grzbiecie pokryte jest futrem w kolorze żółtawobrunatnym z charakterystycznymi plamkami. Po bokach przeważa kolor żółty, strona brzuszna szaro-żółta. Czasem podczas żniw przebywa na polach, gdzie czyni szkody.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Suseł perełkowany (Spermophilus suslicus)

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Zasiedla tereny otwarte wschodniej Europy i Azji aż po Wołgę. W Polsce można go spotkać na Lubelszczyźnie, ale jest nieliczny. Zajmuje suche łąki, stepy, piaszczyste nieużytki. Suseł dożywa średnio 5 lat, zaś w niewoli nawet 8 lat.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy kolonie, które liczą od kilku do nawet kilkunastu tysięcy osobników. Kopie głębokie nory (do głębokości 2 metrów). Korytarze mają długość nawet 7 m. Aktywny w dzień. Zapada w bardzo długi, aż sześciomiesięczny sen zimowy. Budzi się w kwietniu. Zimą i w ulewne dni w ogóle nie opuszcza nory.

Morfologia i anatomia

Suseł perełkowany ma małe rozmiary. Długość ciała wynosi zaledwie 17-23 cm, z czego na ogon przypada 2-6 cm. ciężar wynosi od 180 do 450 g.

Pożywienie

Zjada zielone części roślin, których poszukuje wyłącznie w pobliżu swojej nory. Zjada także drobne ssaki i owady.

Rozmnażanie

Okres godowy rozpoczyna się w kwietniu. Ciąża trwa około miesiąca. Młode rodzą się w maju i na początku czerwca. Samica rodzi 4-7 młodych. Wyprowadza do dwóch miotów w roku. Młode rodzą się ślepe i oczy otwierają dopiero po 3 tygodniach. Matka karmi je mlekiem przez 4-5 tygodni. Stają się dojrzałe płciowo po roku życia.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Oprócz drapieżników i człowieka największym zagrożeniem dla susłów perełkowanych jest zła pogoda. Zwierzęta te są bardzo wrażliwe na wilgoć i chłód.

Ciekawostki

Świdnik to lokalizacja w Polsce jednej z największych kolonii susła perełkowanego w całej Europie. Susła introdukowano tam na terenie dawnego lotniska w latach 80. ubiegłego wieku. Z kilkunastu tysięcy osobników dziś zostało około 200.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Spermophilus s. boristhenicus, (Pusanov, 1958)
Spermophilus s. guttatus, (Pallas, 1770)
Spermophilus s. suslicus, (Güldenstaedt, 1770)

Pytania

Czy suseł dużo śpi?

Suseł perełkowany przesypia aż 6 miesięcy, korzystając w tym czasie jedynie z zapasów tłuszczu, zgromadzonych w organizmie. Hibernacja zaczyna się już pod koniec września i trwa do końca marca.

Kalendarz przyrody

Opis

●

▸

Rodzą się młode susły perełkowane

●

◂

●

Trwa okres snu zimowego susła perełkowanego

●

▸

Trwa okres aktywności życiowej susła perełkowanego

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki ssaków

Suseł moręgowany (Spermophilus citellus)

Wiadomości

Ochrona susła perełkowanego

Wystarczy jeden rok aby zginęła populacja susła chroniona przez wiele lat ...

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.48 / 64.93%
2024-01-20

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0