Gawron

Gawron (Corvus frugilegus) to gatunek synantropijny. Ma jednolicie czarne upierzenie z niebieskawym połyskiem. Dziób jest bardzo mocny, szary, zaostrzony na końcu. Młode osobniki dziób mają czarny i opierzony do otworów nosowych. Pióra z czasem znikają z tego obszaru. Na bokach ciała pióra są nieco wydłużone.

© Eric Isselée - Fotolia.com

Nazwa gatunku

Gawron

Nazwa łacińska

Corvus frugilegus

Nazwy obce

angielska: Rook
niemiecka: Saatkrähe
czeska: Havran polní
francuska: Corbeau freux
hiszpańska: Graja, grajo

Pierwsze opisanie gatunku

Linnaeus, 1758

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Legenda

Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowania

Wielkość

Długość: od 44 cm do 49 cm
Długość ogona: 18 cm
Rozpiętość skrzydeł: od 81 cm do 10 cm.
Ciężar: od 340 g do 600 g

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Wróblowate, wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: Krukowate (Corvidae)

Głos

Ptak ten kracze, w koloniach jest bardzo hałaśliwy.

Występowanie i środowisko

Ptak ten występuje na terenach zurbanizowanych w Europie i Azji. Niegdyś związany był wyłącznie z terenami rolniczymi oraz obszarami niezamieszkanymi przez człowieka. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju.

Tryb życia i zachowanie

Ptak ten szuka pożywienia prawie wyłącznie na ziemi. Żerowanie odbywa się na polach, łąkach. W okresie od jesieni do wiosny zimują u nas osobniki z północy i wschodu Europy. W dzień ptaki rozpraszają się. Nocą gromadzą się na noclegowiska w miejscach, gdzie nie są niepokojone przez człowieka (skupiska drzew w parkach, na cmentarzach itp.).

Morfologia i anatomia

Gawron osiąga długość ciała od 44 cm do 49 cm, ogon ma długość do 18 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi od 81 cm do 10 cm. Ciężar ciała od 340 g do 600 g.

Pożywienie

Gawron zjada drobne zwierzęta, w tym chrząszcze i dżdżownice, nasiona, owoce, pędy roślin, odpady i padlinę. Plądruje czasem gniazda innych ptaków z jaj i piskląt. Nierzadko żeruje na wyspiakach śmieci.

Rozmnażanie

Gawrony łączą się w pary już na jesień. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg. Gniazdowanie odbywa się w koloniach w koronach drzew. Gniazdo to konstrukcja z patyków, korzeni, i gałęzi, zlepionych gliną. Gniazdo wysłane jest puchem, sierścią i trawą, czasem papierem. Samica w kwietniu znosi 2-5(6) jaj i wysiaduje je przez 16-18 dni. Pisklęta muszą być ogrzewane przez matkę. Samiec dostarcza do gniazda pożywienie. Po 4-5 tygodniach od wyklucia młode potrafią już latać. Przez następne 6 tygodni rodzice dokarmiają swoje potomstwo. Do rozrodu przystępują po 2 latach.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce jest objęty częściową ochroną.

Ciekawostki

Brak danych.

Pytania

Czy gawrony odlatują na zimę?

Tak, nasze gawrony odlatują na zimę na południe, ale dość blisko, bo nawet do Czech. W ich miejsce pojawiają się jednak osobniki z północy i ze wschodu, które u nas zimują. Zatem ptaki te możemy obserwować przez cały rok.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-05-01, GAT-780