Kangur szary

Kangur szary (Macropus fuliginosus) to torbacz z rodziny kangurowatych. Samice są mniejsze od samców. Ubarwienie różnorodne, szarobrązowe, rude, brązowe. Spód wyraźnie jaśniejszy.

Występują następujące podgatunki:

  • M. f. fuliginosus (na zdjęciu)
  • M. f. melanops
  • M. f. ocydromus

 

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.


Występowanie i środowisko

Kangur szary zasiedla południową część Australii. Żyje w lasach, na sawannie, terenach pól uprawnych.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy grupy z widoczną hierarchią.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 95-222 cm, a jego ciężar 28-53 kg.

Pożywienie

Zjada trawy, liście , owoce. W trawieniu pomagają specjalne bakterie obecne w przewodzie pokarmowym.

Rozmnażanie

Ciąża opóźniona nie występuje. Trwa 31 dni. Jedno młode przechodzi do torby, gdzie rozwija się przez 8 miesięcy.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.


Pokrewne gatunki ssaków

ikonaKangur rudy
Macropus rufus
ikonaKangur mały
Macropus parma
ikonaKangur olbrzymi
Macropus giganteus
ikonaKangur rdzawoszyi
Macropus rufogriseus
ikonaKangur smukły
Macropus agilis
Kangurowate
Kangurowate

Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
  • Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003

© medianauka.pl, 2019-10-27, GAT-620775




Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.
©® Media Nauka 2008-2023 r.