Kangur smukły, walabia smukła
Kangur smukły, walabia smukła (Macropus agilis) to gatunek ssaka z rodziny kangurowatych. Sierść ruda, żółtawa po bokach, spód białawy. Na biodrze widać jasny pas.
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- M. a. agilis
- M. a. jardinii
- M. a. nigrescens
- M. a. papuanus
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© imageBROKER - stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Gatunek ten występuje w północnej części Australii i na Nowej Gwinei z okolicznymi wyspami. Zasiedla sawanny, łąki, lasy.
Tryb życia i zachowanie
To kangur o nocnej aktywności.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 60-105 cm, długość ogona wynosi 70 cm, a ciężar ciała samców 20 kg, samic 12 kg.
Pożywienie
Zjada liście, trawę, owoce.
Rozmnażanie
Rozród trwa cały rok. Po trzydziestodniowej ciąży samica rodzi jedno młode. Rozwija się w torbie przez 7-8 miesięcy.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Pokrewne gatunki ssaków
© medianauka.pl, 2019-10-26, GAT-620785
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
