Kangur smukły

Kangur smukły, walabia smukła (Macropus agilis) to gatunek ssaka z rodziny kangurowatych. Sierść ruda, żółtawa po bokach, spód białawy. Na biodrze widać jasny pas.

Wyróżniamy następujące podgatunki:

M. a. agilis
M. a. jardinii
M. a. nigrescens
M. a. papuanus

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Gatunek ten występuje w północnej części Australii i na Nowej Gwinei z okolicznymi wyspami. Zasiedla sawanny, łąki, lasy.

Tryb życia i zachowanie

To kangur o nocnej aktywności.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 60-105 cm, długość ogona wynosi 70 cm, a ciężar ciała samców 20 kg, samic 12 kg.

Pożywienie

Zjada liście, trawę, owoce.

Rozmnażanie

Rozród trwa cały rok. Po trzydziestodniowej ciąży samica rodzi jedno młode. Rozwija się w torbie przez 7-8 miesięcy.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Kangur rudy
Macropus rufus

Kangur mały
Macropus parma

Kangur olbrzymi
Macropus giganteus

Kangur rdzawoszyi
Macropus rufogriseus

Kangur szary
Macropus fuliginosus

Kangurowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975