Kangur rudy
Kangur rudy (Macropus rufus) to australijski ssak z rodziny torbaczy z sawann, występujący na całym obszarze kontynentu. Ma mocno rozwinięte kończyny dolne oraz duży ogon, który umożliwia utrzymanie równowagi. Kończyny przednie są krótkie.
niemiecka: Rote Riesenkänguru
czeska: Klokan rudý
francuska: Kangourou roux
hiszpańska: Canguro rojo
Azja - nie;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - tak;
Antarktyda - nie;
Długość ogona: 120 cm
Ciężar: do 35 kg
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Torbacze (Marsupialia)
Rodzina: Kangurowate (Macropodidae)
Występowanie i środowisko
Australia. Zamieszkuje suche pastwiska i sawanny.
Tryb życia i zachowanie
Porusza się w charakterystyczny sposób, skacząc na dwóch tylnych kończynach. Żyje w małych grupach do kilkudziesięciu osobników. Jest aktywny rano oraz wieczorem, godziny południowe odpoczywa w cieniu.
Pożywienie
Zjada młode, miękkie pędy traw. Zjada wyłącznie rośliny.
Rozmnażanie
Rozwój kangura odbywa się w dwóch fazach. Pierwsza faza to ciąża maciczna, która trwa 33 dni. Nieowłosione i niedołężne młode o masie jednego grama rodzi się i wpełza do torby matki, gdzie przyczepia się do jednego z czterech sutków. W torbie rośnie i rozwija się przez 33 tygodnie (jest to druga faza ciąży). Młody kangur opuszcza torbę, gdy osiąga masę 2-4 kg, jest wówczas w pełni rozwiniętym zwierzęciem. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 1,2-2 lat.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Długość skoku normalnie sięga od 1,2 do 1,9 m, podczas ucieczki długość skoku wynosi nawet 10 m, wysokość skoku to aż 3 m. Kangur rudy może biec z prędkością aż 88 km/h!
Kangur ten stosuje ciekawy system chłodzenia podczas panowania dużych upałów, a mianowicie nawilża śliną ramiona i piersi. W ten sposób podczas parowania, ochładza się temperatura ciała w tych miejscach, a ochłodzona w tych miejscach krew, również schładza się do bezpiecznej temperatury.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2011-10-12, GAT-71