Kwezal herbowy
Kwezal herbowy (Pharomachrus mocinno) to gatunek ptaka z rodziny trogonów. Występuje tu wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma połyskujące upierzenie, zielone z wierzchu, czerwone od spodu. Na głowie pióra są nastroszone. Dziób jest intensywnie żółty. Charakterystyczne są bardzo długie (do 65 cm) pióra pokryw nadogonowych, stanowiące tren. Samica nie ma trenu i nastroszonych piórek na głowie. Jest zielonkawa.
Występowanie i środowisko
Gatunek występuje w lasach deszczowych Ameryki Środkowej.
Tryb życia i zachowanie
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Długość ciała 35-40 cm, a z ogonem około metra.
Pożywienie
Kwezal herbowy zjada owoce, owady, jaszczurki i żaby.
Rozmnażanie
Gniazda zakłada w dziuplach drzew. W zniesieniu 2 jaja. Wysiaduje je samiec i samica przez 18 dni.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
W czasach Majów i Azteków za zabicie kwezala groziła śmierć.
Wizerunek tego ptaka znajduje się na fladze i w godle Gwatemali.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2019-01-21, GAT-2896
