Sieweczka rzeczna
(Charadrius dubius)
Sieweczka rzeczna (Charadrius dubius) to gatunek ptaka z rodziny siewek, podobny do sieweczki obrożnej, od której ma mniejsze czarne plamy na czole i wolu. Dziób ma czarny kolor. Z wierzchu upierzenie jest brunatne, od spodu białawe. Młode osobniki nie mają czarnych elementów upierzenia. Wokół oka widnieje jaskrawożółta obwódka.
niemiecka: Flussregenpfeifer
czeska: Kulík říční
francuska: Petit Gravelot
hiszpańska: Chorlitejo chico
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowaniaCiężar: od 30 g do 40 g
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Siewkowate, siewkowe (Charadriiformes)
Rodzina: Siewkowate (Charadriidae)
Występowanie i środowisko
Sieweczkę rzeczną można spotkać nad piaszczystymi i żwirowatymi brzegami rzek, jezior. Czasem występuje w dużej odległości od wody. Występuje w Europie, Azji i Afryce. W Polsce nie jest liczna.
Tryb życia i zachowanie
To dobry biegacz. Świetnie lata. To ptak wędrowny. Przylatuje do Polski w okresie od marca do połowy maja, a odlatuje w okresie od lipca do października.
Morfologia i anatomia
Dorasta do 18 cm długości ciała. Osiąga 30-40 g masy ciała.
Pożywienie
Poluje na owady i inne bezkręgowce.
Rozmnażanie
Gnieździ się na ziemi w dołku wygrzebanym w podłożu. Samica raz w roku składa w okresie od końca maja do początku czerwca średnio 4 jaja, które wysiaduje samica i samiec. Okres inkubacji wynosi 22-28 dni. Dość samodzielne pisklęta pozostają pod opieką samca i samicy. Po trzech tygodniach uzyskują zdolność lotu.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Podlega ochronie gatunkowej.
Ciekawostki
Brak danych.
Zdjęcia i grafiki - galeria
© medianauka.pl, 2016-10-22, GAT-2539
