Szalej jadowity, cykuta
Szalej jadowity, cykuta (Cicuta virosa) to silnie trująca roślina wieloletnia z rodziny baldaszkowatych.
Cicuta virosa L.
niemiecka: Wasserschierling
czeska: Rozpuk jízlivý
francuska: Ciguë aquatique, ciguë vireuse
Polska - tak;
Królestwo: Rośliny (Plantae)
Klad: Naczyniowe
Klad: Nasienne
Klasa: Okrytonasienne, okrytozalążkowe
Rząd: Baldachokwiatowce (Apiales)
Rodzina: Baldaszkowate (Apiaceae)
Występowanie i środowisko
U nas występuje na nizinach i w górach, zwykle w płytkich wodach stojących, na brzegach rzek, starorzeczy. Zasiedla także płytkie jeziora, torfowiska.
Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 150 cm.
Łodyga jest gruba, dęta, zwykle wzniesiona, rozgałęziona u góry.
Liście są dość duże, dolne długoogonkowe, 2-3 krotnie pierzaste, brzeg piłkowany lub ząbkowany, górne liście krótkoogonkowe.
Kwiaty są zebrane w baldachy o półkolistym pokroju, baldachy złożone są z 10-25 promieni z nagimi szypułkami. Kwiaty mają po 5 płatków, są białe i małe (1 mm). Kwiaty mają po 5 pręcików i jeden dwuszyjkowy słupek.
Owoc to rozłupnia.
Kłącze jest bulwiaste z charakterystycznymi przegrodami wewnątrz (komory powietrzne).
Rozmnażanie
Brak danych.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
To roślina silnie trująca. Tradycja głosi, że cykutą został otruty Sokrates. Roślina ta występuje także w powieściach Agathy Christie.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-08-08, GAT-5653
