Kminek zwyczajny, karolek
© Henrik Larsson – stock.adobe.com
Kminek zwyczajny, karolek (Carum carvi) to gatunek rośliny dwuletniej z rodziny baldaszkowatych, roślina uprawna, przyprawowa, o leczniczych właściwościach.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek ten występuje w Europie, Azji. W Polsce można go znaleźć na terenie całego kraju. Kminek zwyczajny rośnie na łąkach, pastwiskach, przy drogach.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od maja do początku lipca. W pierwszym roku wytwarza korzeń oraz liście zebrane w rozetę. Łodyga i kwiaty pojawiają się w drugim roku życia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30-80(100) cm.
Łodyga jest rozgałęziona, naga, dęta.
Liście są podwójnie pierzaste.
Kwiaty są białe, rzadko różowe, zebrane w 5-16 promienny baldach.
Owoc ma 3 mm długości, żebrowany, aromatyczny.
Korzeń jest wrzecionowaty.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna dwuletnia.
- Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
- Środowsko: łąkowe, synantropijne.
- Użytek: zioła, rośliny uprawne, roślina lecznicza.
- Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
- Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
- Częstość występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
- Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek zajmujący nowe stanowiska.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=20.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek jadalny.
Pokrewne gatunki roślin
- koper włoski, fenkuł włoski (Foeniculum vulgare)
- selery zwyczajne, seler (Apium graveolens)
- biedrzeniec anyż, anyż (Pimpinella anisum)
- wąkrotka azjatycka (Centella asiatica)
- szalej jadowity, cykuta (Cicuta virosa)
- dzięgiel litwor, arcydzięgiel (Angelica archangelica)
- mikołajek nadmorski (Eryngium maritimum)
- podagrycznik pospolity, śnitka (Aegopodium podagraria)
- barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium)
- szczwół plamisty (Conium maculatum)
- kolendra siewna (Coriandrum sativum)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
- Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2019-09-17, GAT-5657
Data aktualizacji artykułu: 2024-10-10