Szczwół plamisty
Szczwół plamisty (Conium maculatum) to trująca roślina dwuletnia lub jednoroczna z rodziny baldaszkowatych, wydzielająca cuchnący, mysi zapach.
Conium maculatum L.
niemiecka: Gefleckter Schierling
czeska: Bolehlav plamatý
francuska: Grande ciguë
hiszpańska: Cicuta
Polska - gatunek obcy;
Antarktyda - nie;
Królestwo: Rośliny (Plantae)
Klad: Naczyniowe
Klad: Nasienne
Klasa: Okrytonasienne, okrytozalążkowe
Rząd: Baldachokwiatowce (Apiales)
Rodzina: Baldaszkowate (Apiaceae)
Występowanie i środowisko
W Polsce dość pospolita. To roślina obcego pochodzenia, znana już w Polsce od wielu wieków (archeofit). Porasta tereny ruderalne i przydroża. Preferuje podłoże piaszczysto-gliniaste.
Kwitnie w okresie od czerwca do początku września.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50-250 cm.
Łodyga jest owoszczona, pusta wewnątrz, naga, pokryta czerwonymi plamami.
Liście są trójkątne w zarysie, 2-4-pierzaste, o długości nawet do 60 cm.
Kwiaty są zebrane w 5-20 promieniowe baldachy. Są obupłciowe lub poligamiczne, białe. Pręcików jest 5 i jeden słupek.
Owoc ma owalny kształt, długi na 3,5 mm.
Rozmnażanie
Brak danych.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Szczwół plamisty służył w czasach starożytnych jako trucizna do wykonywania wyroków sądowych. Prawdopodobnie Sokrates został otruty tą właśnie rośliną.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-09-20, GAT-5643
