Wampir zwyczajny

Wampir zwyczajny (Desmodus rotundus) to gatunek nietoperza z rodziny liścionosowatych. Nietoperz ten nie posiada ogona. Ubarwienie futerka szaro-brązowe, jaśniejsze od spodu. Uszy są zaostrzone. Kciuk długi. Ma mało zębów, ale kły i siekacze są niezwykle ostre. W okolicy nozdrzy znajduje się narząd czuły na wyższą temperaturę. Dzięki niemu nietoperz wie, gdzie najlepiej naciąć skórę.

Występowanie i środowisko

Nietoperz wampir występuje w obu Amerykach od Meksyku po Argentynę. Lokalnie wampiry zwyczajne mogą występować bardzo licznie.

Tryb życia i zachowanie

To ssak o nocnej aktywności. Tworzy kolonie od 100 do nawet 2000 osobników. Szybko biega i dobrze skacze.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 7,5-9 cm, a ciężar ciała 18-50 g. W ślinie znajdują się substancje, które zapobiegają krzepnięciu krwi. Przednia część żołądka jest długa, przystosowana do przechowywania krwi.

Pożywienie

Nietoperze wampiry żywią się wyłącznie świeżą krwią kręgowców. Zlizuje ją z rany, nacinając wcześniej skórę.

Rozmnażanie

Wampir rozmnaża się przez cały rok. Samica rodzi jedno młode po ciąży trwające 90- 120 dni.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To jedyny z trzech gatunków nietoperzy, które odżywiają się krwią kręgowców, który wchodzi w szkodę człowiekowi z uwagi na to, że może atakować bydło, trzodę, a nawet samego człowieka. Jest tępiony jako szkodnik.

Ciekawostki

Samica karmi młode, zwracając wypitą krew.

W ciągu jednej nocy wampir może wypić bardzo dużo krwi (więcej niż sam waży).

Choć straty krwi ofiary nie są zwykle duże, to najgroźniejsze są choroby, które ten nietoperz przenosi, w tym wścieklizna.

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Czy nietoperze wampiry wypijają krew?

Ciekawostki

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
Jiří Gaisler, Jan Zejda – Ssaki świata, ISBN 83-7079-773-3, MUZA SA 1995