Aloza
(Alosa alosa)

Aloza (Alosa alosa) to ryba z rodziny śledziowatych, podobna do paprosza. Ma wrzecionowate ciało, bocznie spłaszczone, o dość dużej głowie. Ubarwienie srebrne, w górnej części ciała widoczne są ciemniejsze plamy, zwykle trzy.

Nazwa gatunku

Aloza (Alosa alosa)

Nazwy obce

angielska: Allis shad
niemiecka: Maifisch
czeska: Placka pomořanská
francuska: Grande alose
hiszpańska: Sábalo

Pierwsze opisanie gatunku

(Linnaeus, 1758)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - nie;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Długość: 75 cm
Ciężar: do 4 kg

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ryby kostnoszkieletowe (Osteichtyes)
Rząd: Śledziokształtne (Clupeiformes)
Rodzina: Śledziowate (Clupeidae)

Występowanie i środowisko

Aloza występuje w Bałtyku, Morzu Północnym, części zachodniej Morza Śródziemnego oraz w europejskim obszarze Atlantyku. W morzu zasiedla wody do głębokości 300 m, na tarło wpływa do rzek, czasem kilkaset kilometrów w górę rzek. Na przykład dawniej w Odrze alozy pojawiały się nawet na wysokości Wrocławia.

Tryb życia i zachowanie

Brak danych.

Pożywienie

Pożywienie stanowi plankton, odcedzany z wody za pomocą licznych wyrostków filtracyjnych. Zjada też larwy owadów i niewielkie rybki.

Rozmnażanie

Wędrówki na tarło aloza odbywa od marca-kwietnia. Samica składa do 150 tysięcy ziaren ikry w wodach słodkich rzek. Po niecałym tygodniu z jajeczek wylęgają się larwy, które dość szybko rosną i z nurtem rzeki spływają do morza.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ryba ta w Polsce objęta jest całkowitą ochroną gatunkową.