Drozd obrożny
(Turdus torquatus)

Drozd obrożny (Turdus torquatus) to rzadki w naszym kraju, górski ptak, podobny do kosa. Ma czarne upierzenie i charakterystyczną białą obrożę na szyi i piersi. Pióra na skrzydłach mają jasne brzegi. Czasem na spodzie ciała widać łuskowaty wzór. Samica jest brunatna z mniej kontrastową obrożą. Dziób żółtawy.

Nazwa gatunku

Drozd obrożny (Turdus torquatus)

Nazwy obce

angielska: Ring Ouzel
niemiecka: Ringdrossel
czeska: Kos horský
francuska: Merle à plastron
hiszpańska: Mirlo capiblanco

Pierwsze opisanie gatunku

Linnaeus, 1758

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Drozd obrożny - mapa występowania na świecie

Drozd obrożny - mapa występowania na świecie

Drozd obrożny - mapa występowania w Polsce

Legenda

Obszary całorocznego występowania

Obszary gniazdowania

Obszary zimowania

Wielkość

Długość: od 23 cm do 26 cm
Długość ogona: 11 cm
Rozpiętość skrzydeł: od 38 cm do 42 cm.
Ciężar: od 90 g do 130 g

Podgatunki

Między innymi:
T. t. torquatus
T. t. alpestris

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Wróblowate, wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: Drozdowate (Turdidae)

Występowanie i środowisko

Ptak ten występuje w Europie, Afryce i Azji. W Polsce występuje tylko w górach w borach iglastych oraz w strefie kosodrzewiny. Jest nielicznym ptakiem. Podczas wędrówek może być obserwowany poza obszarem górskim.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. Przed migracją ptaki zbierają się na wspólne żerowiska.

Pożywienie

Poluje na owady, pająki, inne bezkręgowce. Pod koniec lata i jesienią zjada także owoce i jagody. Jego ofiarą padają też drobne gady.

Rozmnażanie

Jest monogamiczny przez jeden sezon. Wyprowadza 1-2 lęgi w sezonie. Gniazduje na iglastych drzewach. Samica składa od maja 3-5 (6) jaj, które sama wysiaduje przez 12-14 dni. Kolejne 2 tygodnie pisklęta potrzebują na nauczenie się latania. Następne dwa tygodnie młode usamodzielniają się.