Eland zwyczajny
© anankkml - Fotolia.com
Eland zwyczajny, eland, kanna, oreas (Tragelaphus oryx) to duży ssak z rodziny krętorogich, należący do antylop. Ciało pokryte brunatno-rudą sierścią, na bokach występują poprzeczne, białe paski. Rogi lekko skręcone wokół własnej osi występują u samców i samic. Ich długość wynosi do 113 cm. Występuje kilka podgatunków elanda.
Występowanie i środowisko
Obszar występowania tej dużej antylopy to Afryka równikowa i południowa. Zwierzę preferuje tereny płaskie.
Tryb życia i zachowanie
Tworzy stada liczące nawet 100 osobników, zwykle jednak grupy liczą sobie 8-10 sztuk. Stadu przewodzi jeden stary samiec.
Morfologia i anatomia
Długość ciała od 230 cm do 345 cm, wysokość w kłębie wynosi 180 cm, długość ogona do 90 cm. Ciężar ciała może osiągać nawet 1000 kg.
Pożywienie
Eland zjada trawy, liście, młode pędy krzewów i drzew. Lubi bardzo mimozę.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 250-270 dni. Samica rodzi jedno młode, które dojrzałość płciową osiągają po 3 (samice) lub 4 latach (samce).
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Samce wydzielają intensywną, przykrą woń piżma, wyczuwalną z daleka
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Tragelaphus o. livingstonei, (Sclater, 1864)
- Tragelaphus o. oryx, (Pallas, 1766)
- Tragelaphus o. pattersonianus, Ludekker, 1906
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Taurotragus oryx
Pokrewne gatunki ssaków
- kudu małe (Tragelaphus imberbis)
- bongo leśne (Tragelaphus eurycerus)
- buszbok subsaharyjski (Tragelaphus scriptus)
- kudu wielkie (Tragelaphus strepsiceros)
- niala górska (Tragelaphus buxtoni)
- niala grzywiasta (Tragelaphus angasii)
- sitatunga sawannowa (Tragelaphus spekii)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
© medianauka.pl, 2013-01-12, GAT-301
Data aktualizacji artykułu: 2022-06-20