Olingo puszystoogonowy

Olingo puszystoogonowy (Bassaricyon gabbii) lub po prostu olingo, to ssak z rodziny szopowatych. Głowa jest nieco spłaszczona. Uszy krótkie. Ubarwienie krótkiej i gęstej sierści żółtawe, grzbiet ciemniejszy, spód żółty. Ogon lekko spłaszczony, z wierzchu prążkowany.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Olingo puszystoogonowy (Bassaricyon gabbii)

© phototrip.cz – stock.adobe.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Ssak ten żyje w Ameryce Środkowej.

Tryb życia i zachowanie

Olingo żyje w stadach, często wspólnie z kinkażu. Odbywa wędrówki. Prowadzi nadrzewny i nocny tryb życia.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 35-48 cm, ogona 40-48 cm.

Pożywienie

Zjada owoce.

Rozmnażanie

Gniazduje w dziuplach drzew. Mości je liśćmi. Samica w kwietniu rodzi zwykle jedno młode.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:


Pokrewne gatunki ssaków


Ile śpią ssaki?
Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak
Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak
Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.48 / 64.93%
2024-01-20



Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
  • pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975

© medianauka.pl, 2019-10-31, GAT-624479




©® Media Nauka 2008-2023 r.