Łabędź trąbiący
Łabędź trąbiący (Cygnus buccinator) to duży ptak z rodziny kaczkowatych. Upierzenie jest białe. Charakterystyczny jest czarny dziób, mający różowe krawędzie. Nogi czarne. W niektórych źródłach łabędź ten jest uznawany wraz z łabędziem krzykliwym za jeden gatunek.
Występowanie i środowisko
Gatunek ten występuje tylko w Ameryce Północnej na rozproszonych obszarach od Alaski po środkową część kontynentu. Łabędź ten jest spotykany na różnego rodzaju zbiornikach wodnych, a podczas przelotów także na polach uprawnych.
Tryb życia i zachowanie
Zwykle migruje.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 150-180 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 230-260 cm.
Pożywienie
Zjada rośliny wodne, a wraz z nią drobne organizmy zwierzęce.
Rozmnażanie
Gniazdo ma kształt kopca z gałęzi i różnych roślin. Samica składa 3-10 jaj. Czas inkubacji wynosi 32-37 dni.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To największy wodny ptak Ameryki Północnej.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2019-05-12, GAT-2183
